Ο ωκεανός

Ο ωκεανός τρέλες μπορεί να κάνει, να γαληνεύει μπορεί

μεταξωτή ανάσα να απλώνεται

ή χάος να φέρνει στην ακτή· δώρα να προσφέρει μπορεί

ή τα πάντα να μας τα στερεί. να φουσκώνει μπορεί, να τραβιέται, ν’ αφρίζει

με πίδακες φρενιασμένους να ορμά , ή πάλι μπορεί

όλο γλύκα να μιλά. Όπως και ‘γω μπορώ,

όπως και ‘συ, σίγουρα, μπορείς.

( Από την ποιητική συλλογή  A Thousand Mornings)

• Μικρό τρελό ερωτικό τραγούδι

Δεν θέλω κάποτε,

Σύντομα θέλω

Είναι 5 μ.μ. Απόβραδο είναι

Σούρουπο είναι και το σκοτάδι πέφτει.

Ακούω μουσική.

Μερικά άγρια ποιήματα καταβροχθίζω

ενώ η ώρα περνά

λες κι όλο το χρόνο στη διάθεσή της έχει.

Εγώ νά τι έχω.

Το βαρύ κεφάλι της αναμονής,

τ’ αναψοκοκκίνισμα της καρδιάς μου πάνω στο νοτισμένο χορτάρι,

τ’ ανθοπρόσωπο φεγγάρι.

Ένα γλάρο μελαγχολικό στην ακτή

εκεί που λίγο πριν ήτανε δύο.

Απαλά το δεξί μου χέρι κλείνει μέσα του τ’ αριστερό μου

σαν να ‘σουνα εσύ.

(Από την ποιητική συλλογή Blue Horses)

• Πρόσκληση

Δεν χρειάζεται να είναι

μια γαλάζια ίρις, αγριόχορτα σε μια αλάνα

μπορεί να ‘ναι, ή κάτι

πετραδάκια· απλώς

δώσε προσοχή, κι έπειτα καρίκωσε

μεταξύ τους λίγες λέξεις, περίτεχνο να το κάνεις

μην προσπαθείς, διαγωνισμός δεν είναι

μόνο μια πύλη

προς τις ευχαριστίες, μια σιωπή όπου μέσα της

μια άλλη φωνή μπορεί να μιλήσει.

• Μη διστάσεις

Αν ξάφνου κι απροσδόκητα νιώσεις χαρά,

μη διστάσεις. Σ’ αυτήν αφέσου. Κατεστραμμένες τόσες

ζωές υπάρχουν, πόλεις ολόκληρες κατεστραμμένες ή

να βαίνουν στην καταστροφή. Σοφοί δεν είμαστε, κι η καλοσύνη

δεν μας περισσεύει. Και για πολλά λύτρωση ποτέ δεν θα υπάρξει.

Κι όμως, στη ζωή μια πιθανότητα μικρή έχει απομείνει. Ίσως αυτός να ’ναι ο τρόπος της να αμυνθεί, όταν κάποιες φορές κάτι συμβαίνει κι είναι καλύτερο από τον πλούτο

και όλη τη δύναμη του κόσμου. Μπορεί να ’ναι οτιδήποτε,

όμως εσύ το προσέχεις μάλλον τη στιγμή

που αρχίζει η αγάπη. Όπως και να ’ναι, συχνά έτσι

συμβαίνει. Όπως και να ’ναι, ό,τι και να ’ναι, την αφθονία του

μη φοβηθείς. Η χαρά από ψίχουλα δεν είναι φτιαγμένη.