You are currently viewing Μαρία Βαρταμτζίδου: ένα ποίημα

Μαρία Βαρταμτζίδου: ένα ποίημα

                                                         

Μεγαλειώδες συναπάντημα

 

 

Λευκαίνει ο καιρός για μια ακόμη φορά.

Σφίγγει ο βρόχος του xειμώνα.

Μικρό, άχρωμο λουλούδι σαλεύει μπρος μου.

Σκύβω να φωτογραφίσω στη μνήμη,

τις πρωινές δροσοσταλιές που αργοκυλούν

στη λεπτεπίλεπτη ύπαρξη.

Σκλαβώνει το βλέμμα, γιγαντώνεται.

Η δύναμή του με οδηγεί ξανά σιμά Σου.

Σ’ ένα τετραγωνικό εκατοστό άνοιξης,

Σε συναντώ κι αναθαρρεύω.

Κόβω τη θηλιά με ικανοποίηση.

Αρχίζω να γεύομαι πάλι τη διάθλαση του φωτός.    

                                           

                                                    

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.