ΦΟΒΟΣ

 Όταν οι άνθρωποι φοβούνται,

χάνεται το πρόσωπο τους μέσα στην πλάτη τους.

Κολλάνε οι ρίζες των μαλλιών στην πατούσα.

Ένα κουβάρι μπλεγμένων αλυσίδων οι νευρώνες του εγκεφάλου και ο αμφιβληστροειδής πολλαπλασιάζει μόνο λαβύρινθο, δίχως μίτο.

Όταν οι άνθρωποι φοβούνται μηρυκάζουν τη σιωπή τους, τη ξερνάνε, και αλείφονται με αυτήν για να γίνουν αόρατοι.

Μακαρίζουν τα απολιθωμένα δέντρα, τον καμμένο πευκώνα που δεν έχει κάτι να φοβηθεί.

Όταν οι άνθρωποι φοβούνται, καλούν το θάνατο να τους κάνει αθάνατους

Όταν οι άνθρωποι φοβούνται παγώνουν οι αισθήσεις.

Δε βλέπουν την έξοδο διάσωσης ,

δε νιώθουν το χέρι για βοήθεια ,

δεν ακούν ότι κάτι μπορούν να αλλάξουν,

δε μυρίζουν ό,τι μπορεί να ανθίσει

δε γεύονται νέκταρ και αμβροσία.

Όταν οι άνθρωποι φοβούνται σταματούν να σκέφτονται.

Απ’ όλα τα λεξικά σβήνουν τη λέξη ελευθερία, σαν να μην βιώθηκε ποτέ.

Όταν οι άνθρωποι φοβούνται….

…. όσοι τους προκαλούν το φόβο, εκστασιάζονται.

Μόνο η μοιρασιά κάνει τον άνθρωπο να μη φοβάται. 

Η Μαρία Γεωργαλά  είναι Σύμβουλος Σταδιοδρομίας Εφήβων & Ενηλίκων –  Mentor / Εκπαιδεύτρια ενηλίκων (MSc Sociology of  Communication & Information – Global Career Development Facilitator (GCDF))