Όταν περνάει κανείς μπροστά από την Εθνική Πινακοθήκη, είναι σχεδόν αναπόφευκτο να κάνει μερικές θλιβερές σκέψεις. Η τέχνη ή η προσδοκία της τέχνης δεν κάνουν λιγότερο θλιβερή τη ζωή, μόνον λίγη πρόσκαιρη παρηγοριά μπορούν να προσφέρουν. Βλέπει λοιπόν κανείς αυτό το κτίριο και σκέφτεται ότι έγινε προς το θεαθήναι. Για τους τουρίστες, για τους ξένους. Όχι για τους Έλληνες, όχι για τους Αθηναίους. Το πανάκριβο αυτό έργο που το χτίζανε για πάνω από 10 χρόνια και κατά καιρούς σταματούσανε και οι εργασίες, ίσως γιατί δεν υπήρχαν κονδύλια και έπρεπε να λάβουν χώραν οι περίεργες αποκρυφιστικές διαδικασίες, βλέπε η κρυφή τροφοδοσία, για να συνεχιστεί το κτίσιμο, δεν έχει καμία σχέση με την τέχνη, την αισθητική, την παιδεία, την φιλανθρωπία, και τον φιλελληνισμό τον οποίον βροντοφωνάζουν. Βλέπει κανείς στην ημικατεστραμμένη, θλιβερή Αθήνα, τόσα και τόσα νεοκλασικά, κλειστά, σχεδόν ερείπια, σε διάφορες γειτονιές και σκέπτεται: δεν θα μπορούσαν να γίνουν εδώ, αφού αναπαλαιωθούν αυτά τα σπίτια, μικρά μουσεία, κατά εποχές ή κατά ζωγράφους, σε διάφορα σημεία των Αθηνών; Αν γινότανε αυτό θα παίρνανε ζωή οι περιοχές, θα ανοίγανε μαγαζιά, ο κόσμος θα ένιωθε υπερηφάνεια και χαρά, θα φτιάχνανε και τα πεζοδρόμια, θα φτιάχνανε και κανένα πάρκο. Κανείς δεν φαντάζεται ότι η Αθήνα μπορεί να γίνει Παρίσι. Μια χώρα που δεν είχε αστική τάξη ούτε Αναγέννηση ούτε να το ονειρεύεται δεν μπορεί αυτό. Θα μπορούσε όμως να δώσει ζωή στα νεοκλασικά της και να φέρει την τέχνη κοντά στην καθημερινότητα. Δεν το θέλησαν αυτό οι κυβερνώντες αυτήν εδώ την αποικία. Δεν θέλησαν να κάνουν κάτι ωραίο και υπερήφανο. Προτίμησαν τον νεοπλουτισμό και την επιδειξιομανία και έφτιαξαν το Άσχημο Κουτί. Όμως το Άσχημο Κουτί ήταν για τις ελίτ πολύ ωραίο, για όσους κρυμμένοι πίσω από την κατασκευή του προσθέσανε κι άλλα στα υπάρχοντά τους. Άλλος ένα chalet, άλλος ένα penthouse στη Νέα Υόρκη, άλλος μια ντάτσα, ένα παλατάκι κοντά στον Ρήνο ίσως, κάποιος άλλος! Πόσο άραγε να κόστισε το Άσχημο Κουτί και πόσοι και με τι ποσά αμειφθήκανε; Δύσκολη απάντηση γιατί όλοι ξέρουν ότι οι ελίτ αλληλοϋποστηρίζονται, κρύβονται πολύ καλά και έχουν γερούς προστάτες. Που και αυτοί είναι κρυμμένοι πίσω από άλλους, κρυμμένους και αυτούς! Έτσι που το Άσχημο Κουτί, είναι και Κρυφό, πολύ Κρυφό Κουτί.
Εξαιρετική παρατήρηση… συμφωνώ και επαυξάνω…