You are currently viewing ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ (σχ. 1) Επιγράμματα. Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη

ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ (σχ. 1) Επιγράμματα. Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη

Παλατινή Ανθολογία V, 147

          

     Θα πλέξω άσπρο μενεξέ· και νάρκισσο απαλό

     θα πλέξω με μυρσίνες· θα πλέξω ακόμη κρίνα γελαστά·

     θα πλέξω και τον κρόκο τον γλυκό·

     κι επάνω τους τον πορφυρό υάκινθο θα πλέξω·

     θα πλέξω και τριαντάφυλλα που αγαπούν οι εραστές.

     Κι όπως θα ζώνει το στεφάνι την κόμη την ευωδιαστή

     και τους κροτάφους της Ηλιοδώρας,

     λουλούδια θα σκορπίζονται πάνω στις μακριές,

     πανέμορφες πλεξούδες των μαλλιών της.

 

Παλατινή Ανθολογία V, 96

 

     Ιξός,2 Τιμάριον, είναι το φίλημά σου και πυρκαγιά τα μάτια σου.

     Εάν κοιτάξεις, πυρπολείς· και αν αγγίξεις κάποιον,

     μεμιάς τον έχεις δέσει.

 

Παλατινή Ανθολογία V, 143

 

      Μαραίνεται το άνθινο στεφάνι στης Ηλιοδώρας το κεφάλι·   

      όμως αυτή λαμποκοπά κι είναι του στεφανιού στεφάνι.

 

Παλατινή Ανθολογία ΧΙΙ, 60

 

      Εάν τον Θήρωνα κοιτάξω, τότε τα πάντα βλέπω·

      αν όμως δω τα πάντα, αλλά δεν δω αυτόν,

      τότε τ’ αντίθετο συμβαίνει, τίποτε πια δεν βλέπω.

 

Παλατινή Ανθολογία ΧΙΙ, 47

 

      Ο ΄Ερωτας μικρό παιδάκι, ακόμα στης μητέρας του την αγκαλιά,

      χαράματα τα κότσια3 ρίχνοντας, 

                                                    μονά-ζυγά έπαιξε την ψυχή μου.

 

 

1) Επιγραμματοποιός που καταγόταν από τα Γάδαρα της Παλαιστίνης (135-50 π. Χ.). Τα νεανικά του χρόνια τα έζησε στην Τύρο· εκεί έμαθε και την ελληνική γλώσσα. Πέθανε στην Κω, όπου είχε αποσυρθεί, σε μεγάλη ηλικία. Συνέθεσε αξιόλογα επιγράμματα, κυρίως ερωτικού περιεχομένου, πολλά από τα οποία τα έγραψε για τις γυναίκες που αγάπησε, τη Ζηνοφίλα, το Τιμάριον, τη Δημώ, αλλά και για τον νεαρό Μυίσκο και τον Θήρωνα, πάνω απ’ όλα όμως για τη μεγάλη του αγάπη, την Ηλιοδώρα. Η σημαντικότερη προσφορά του στα ελληνικά γράμματα είναι ο «Στέφανος», η σπουδαία ανθολογία του με επιγράμματα.
2) Παρασιτικό φυτό, το κοινώς γνωστό ως «γκι» (βλ. κείμενό μας για Χριστούγεννα,   28/12/2019).
3) Ἀστράγαλοι (στο πρωτότυπο). Ο ἀστράγαλος είναι το οστάριο της άρθρωσης του γόνατος στα πίσω πόδια των διχήλων ζώων, όπως βοδιών, προβάτων, το λεγόμενο «κότσι». Στον πληθυντικό αριθμό συνήθως δηλώνει ένα παιχνίδι που παιζόταν με φυσικούς ή τεχνητούς αστραγάλους (από πηλό, πέτρα κ.λπ.).

Γεωργία Παπαδάκη

H Γεωργία Παπαδάκη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου υπηρέτησε για δέκα χρόνια ως Βοηθός στον Τομέα Αρχαιολογίας και, παράλληλα, έλαβε μέρος σε διάφορες ανασκαφές. Τα τελευταία χρόνια μελετάει αρχαίους συγγραφείς και μεταφράζει αγαπημένα της κείμενα της ελληνικής γραμματείας. Από το Α΄Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας έχει παρουσιάσει παλαιότερα μια σειρά σχετικών εκπομπών με τον τίτλο « Είτε βραδιάζει είτε φέγγει, μένει λευκό το γιασεμί». ΄Εχουν εκδοθεί εξι βιβλία της: "Aνθολογία αρχαίας ελληνικής ερωτικής ποίησης", "Ο δικός μας Αριστοφάνης",  "Μούσας άγγιγμα", " Αισχύλος. Ο ποιητής του μεγαλοπρεπούς και του τιτανικού", "Σοφοκλής. Η «μέλισσα» του αρχαίου ποιητικού λόγου", "Η γυναίκα και ο γυναικείος λόγος στο έργο του Ευριπίδη".

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.