Παλατινή Ανθολογία V, 147
Θα πλέξω άσπρο μενεξέ· και νάρκισσο απαλό
θα πλέξω με μυρσίνες· θα πλέξω ακόμη κρίνα γελαστά·
θα πλέξω και τον κρόκο τον γλυκό·
κι επάνω τους τον πορφυρό υάκινθο θα πλέξω·
θα πλέξω και τριαντάφυλλα που αγαπούν οι εραστές.
Κι όπως θα ζώνει το στεφάνι την κόμη την ευωδιαστή
και τους κροτάφους της Ηλιοδώρας,
λουλούδια θα σκορπίζονται πάνω στις μακριές,
πανέμορφες πλεξούδες των μαλλιών της.
Παλατινή Ανθολογία V, 96
Ιξός,2 Τιμάριον, είναι το φίλημά σου και πυρκαγιά τα μάτια σου.
Εάν κοιτάξεις, πυρπολείς· και αν αγγίξεις κάποιον,
μεμιάς τον έχεις δέσει.
Παλατινή Ανθολογία V, 143
Μαραίνεται το άνθινο στεφάνι στης Ηλιοδώρας το κεφάλι·
όμως αυτή λαμποκοπά κι είναι του στεφανιού στεφάνι.
Παλατινή Ανθολογία ΧΙΙ, 60
Εάν τον Θήρωνα κοιτάξω, τότε τα πάντα βλέπω·
αν όμως δω τα πάντα, αλλά δεν δω αυτόν,
τότε τ’ αντίθετο συμβαίνει, τίποτε πια δεν βλέπω.
Παλατινή Ανθολογία ΧΙΙ, 47
Ο ΄Ερωτας μικρό παιδάκι, ακόμα στης μητέρας του την αγκαλιά,
χαράματα τα κότσια3 ρίχνοντας,
μονά-ζυγά έπαιξε την ψυχή μου.