Και βαρετά και θλιβερά, και πουθενά κανείς να απλώσω στην ατυχία το χέρι.
Επιθυμίες! Τι νόημα έχει αιώνια μάταια να τις αναζητάς
και να περνούν τα χρόνια τα καλύτερα;
Μα ν’ αγαπήσεις… ποιον; Για λίγο δεν αξίζει,
κι αιώνια ν’ αγαπάς δε γίνεται.
Κοίταξε μέσα σου; –κανένα ίχνος από το παρελθόν εκεί:
χαρά και βάσανα, ασήμαντα όλα φαίνονται…
Τι να ’ναι το πάθος; – αφού αργά ή γρήγορα η γλυκιά αρρώστια
χάνεται με τη λογική
και η ζωή, αν ψυχρά κοιτάξεις με προσοχή έναν γύρο,
είναι τόσο άδεια, τόσο φαιδρή…
Βιογραφικό σημείωμα:
Ο ποιητής Μιχαήλ Γιούρεβιτς Λέρμοντοφ γεννήθηκε στη Μόσχα το 1814 και πέθανε στο Πιτιγκόρσκ[1] το 1841. Στο έργο του ενυπάρχουν ο πολιτικός και ο φιλοσοφικός λόγος. Η ποίησή του σηματοδότησε μια νέα άνθηση στη ρωσική λογοτεχνία και είχε μεγάλη επιρροή στους Ρώσους συγγραφείς και ποιητές του 19ου και 20ου αιώνα. Από τα έργα του εμπνεύστηκαν ζωγράφοι, συνθέτες, άνθρωποι του θεάτρου και του κινηματογράφου. Πολλά από τα ποιήματά του έγιναν δημοφιλή τραγούδια.
Το ποίημα γράφτηκε το 1840.
[1] Λουτρόπολη στην περιοχή της Σταυρούπολης, 1576 χιλ. νοτίως της Μόσχας.
