Παρατηρώ την Σμόκυ την γάτα μου, που τώρα που μπαίνει η άνοιξη και γίνεται ο καιρός ευχάριστος, μοιάζει σαν να ξύπνησε από χειμερία νάρκη και είναι όλο κέφι και ενέργεια.
Τριγυρνά στα τρία πατώματα του σπιτιού παίζοντας και μαζεύοντας πραγματάκια. Φαίνεται πως από ένστικτο ξέρει πως έχει αρχίσει η εποχή του κυνηγιού και αντί να κυνηγάει ποντίκια που ευτυχώς δεν έχουμε, κυνηγά τα πιο απίθανα πράγματα. Πρώτα απ´ όλα προσπαθεί να πιάσει την άπιαστη αντανάκλαση του ηλίου από την οθόνη του κινητού μου πάνω στους τοίχους. Την κάνω να τρελαίνεται πηδώντας ψηλά, παρακολουθώντας την φωτεινή βούλα στο ταβάνι, στα σκαλοπάτια, στο πάτωμα. Προσπαθεί με όλη της την δύναμη να πιάσει το άπιαστο, χωρίς ποτέ να κουράζεται η να πτοείται. Το ύψιστο ιδανικό της γάτας είναι το κυνήγι μιας φωτεινής κηλίδας!
Άλλες φορές πάλι κουβαλά με το στόμα της μάλλινα γάντια και σκούφους, που τα μεν γάντια αρέσκεται να τα κλωσάει, τους δε σκούφους να μαδάει τις φούντες τους με τα δόντια της. Επίσης έχει κλέψει από το γραφείο μου ένα μικρούτσικο τουρκικό χαλάκι που πάνω του ακουμπούσα το ποντίκι του υπολογιστή. Το κουβαλάει παντού, το στρώνει και κάθεται πάνω του, δείχνοντας μας έτσι πως έχει άποψη περί αισθητικής και διακόσμησης. Ένα άλλο παιχνίδι που λατρεύει είναι οι μεγάλες πλαστικές πινέζες. Κατ’ εξοχήν επικίνδυνο παιχνίδι για μικρά παιδιά, αλλά όχι για την γάτα μας που, από όσο φαίνεται, έχει μεγαλύτερη νοημοσύνη από ένα τρίχρονο και φυσικά απέραντα πιο πολύ εξελιγμένη την αίσθηση της αυτοσυντήρησης. Ανεβαίνει στα γραφεία, βρίσκει αυτές τις μεγάλες πινέζες, δίνοντας τους μια με το πόδι της τις ρίχνει στο πάτωμα και μετά αρχίζει ένα ατελείωτο παιχνίδι μαζί τους. Προφανώς την διασκεδάζει ο θόρυβος που κάνει το σκληρό πλαστικό και το μέταλλο πάνω στα σανίδια. Τσαγκρ τσαγκρ.
Το παιχνίδι όμως που την διασκεδάζει απόλυτα είναι ένα πορτοκαλί χνουδωτό καθαριστικό για πίπες. Αυτό κι αν είναι παιχνίδι! Το πετάει στον αέρα, τινάζεται και το πιάνει, το σπρώχνει σαν να είναι μπάλα και κυλάει από την μια μεριά της τραπεζαρίας στην άλλη, ενώ αυτή τρέχει να αποκρούσει το γκολ. Το ισιώνει και το τσαλακώνει με τα πόδια της, ξαπλώνει στο πάτωμα και το πετάει στον αέρα. Την παρατηρώ και σκέφτομαι πως συμπεριφέρεται ίδια με μοναχοπαίδι που αντί να βαριέται βρίσκει ατέρμονους τρόπους διασκέδασης.
