ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟ
Καθώς βγαίνεις απ’ το κομμωτήριο,
καθρεφτίζεσαι μεθοδικά
σ’ όλα τα λαίμαργα βλέμματα.
Ε ναι, βέβαια, η ομορφιά
οφείλει ─ αν μη τι άλλο ─ να φαίνεται.
Τα βλέμματά μας την κατοχυρώνουν,
τα βλέμματά μας την ορίζουν.
Όμως ποιο το πρώτο
είδωλο της ομορφιάς;
Εύγλωττες μπούκλες; Πλόκαμοι της ψυχής;
Τι να πρωτοσυγκίνησε
τον υποτιθέμενο άγραφό μας πίνακα,
σύμφωνα με τους παλαιούς δασκάλους;
Τρυφερές εικόνες που συλλέγουμε
κι όλο γίνονται πιο συμπαγείς.
Πετραδάκι πετραδάκι,
το νοητό καστέλι χτίζεται,
λοιπόν, της ομορφιάς ─
ορθώνεται και φαίνεται.
Γι’ αυτό κι εγώ δεν κρίνω
της ομορφιάς σου το φαινόμενο
κι έρχομαι να σε πάρω από το κομμωτήριο.
Απλά υπέροχο. Ομορφία το ίδιον.