You are currently viewing Νίκος Παπάνας: ένα ποίημα

Νίκος Παπάνας: ένα ποίημα

ΜΗΛΟ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

 

 

Δεν το διδάσκονται

τα παιδιά στο σχολείο.

 

Απροετοίμαστοι όλοι μας, λοιπόν,

να κυνηγήσουμε την ομορφιά.

 

Όμως κάποιοι μαθαίνουμε  ̶

νά ένα μήλο της γλώσσας.

 

Άξαφνα το γευόμαστε  ̶

ρυάκι ρόδινο σε κάθε συλλαβή.

 

Των γλάρων φωτεινός χορός

γίνεται συντροφιά μας.

 

Πληθαίνει το ασημένιο φως

στα φύλλα της ελιάς.

 

Δεν ξέρω από πού έρχεται,

πού μας πηγαίνει δεν το ξέρω.

 

Όμως, πάντοτε αναγνωρίζω αυτήν τη λάμψη,

την αλλιώτικη, στο καρδιοχτύπι μου.

 

Τι κρίμα που είναι τόσο εύθραυστη  ̶

σαν αρραβώνας πεταλούδας.

 

Τι κρίμα που είναι τόσο σπάνια  ̶

σάμπως βλεφάρισμα των διαμαντιών.

                

332
Pin0
Tags: , ,

This Post Has One Comment

  1. Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά 19 Μαρτίου 2022 Απάντηση

    Η ιδεοδυναμική του ποιήματος
    διαμορφώνει έμμεσα και τις σχέσεις του ατόμου με τα πράγματα μέσα από φράσεις-στίχους που προκαλούν τη φαντασία να τεντωθεί για να φτάσει εκεί που συγκροτείται ένας μικρόκοσμος με πολύ ενδιαφέρον για τη ζωή.Ναι δεν τα διδασκόμαστε όλα,γιατί το ανώτερο σχολείο,η ζωή, σου τα βάζει κατευθείαν στο υποσυνείδητο για να εμφανιστούν όταν θα έρθει η ώρα της περίσσειας λάμψης.
    Εύγε στον ποιητή για μια ποίηση αποκαθαρμένη από τα περιττά.Εδώ έγκειται και η αξία του έργου του εν γένει, εξ όσων γνωρίζω.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.