Katherine Masfield Το γέλιο της πεταλούδας
Στό μέσο τῶν πιάτων μας γιά τό κουάκερ
Ὑπῆρχε ζωγραφισμένη μιά γαλάζια πεταλούδα
Καί κάθε πρωί ἡ προσπάθειά μας ἦταν ποιός θά φτάσει
Την πεταλούδα πρῶτος.
Τότε ἡ Γιαγιά ἔλεγε :
Μή φᾶτε τήν καημένη την πεταλούδα.
Μ’ αὐτό ἀρχίζαμε νά γελᾶμε.
Πάντα τό ἔλεγε καί πάντα βάζαμε τά γέλια.
Μᾶς φαινόταν ἕνα τόσο γλυκό ἀστειάκι.
Ἤμουν σίγουρη πώς ἕνα ὄμορφο πρωϊ
Ἡ πεταλούδα θά πέταγε ἔξω ἀπό τά πιάτα μας,
Γελώντας μέ τό πιό μικρούτσικο γέλιο τοῦ κόσμου,
Καί θά κούρνιαζε στά πόδια τῆς Γιαγιᾶς.
Η Κάθριν Μάνσφιλντ γεννήθηκε το 1888 κι έζησε μια σύντομη, αν και πλήρη ζωή. Φιλάσθενη από νωρίς, θα υποκύψει στην φυματίωση στα τριάντα πέντε της, προλαβαίνοντας ωστόσο, στα λίγα χρόνια που της δόθηκαν, να ερωτευτεί (γυναίκες και άνδρες), να ταξιδέψει, να γράψει και να σφραγίσει την αγγλόφωνη λογοτεχνία με την δροσερή της πρόζα που αγγίζει συχνά την ποίηση.
*
Loren Eiseley, Παιδί του ανέμου
Οἱ πεταλοῦδες Μονάρχης
ἐκεῖνοι οἱ χρυσοκόκκινοι πλάνητες, μέ τή μαύρη οὔγια στίς ἄκρες των φτερών
βρέθηκε πρόσφατα ποῦ πηγαίνουν τό φθινόπωρο
Φύλλα πού πετᾶνε μέ τήν πνοή τοῦ ἀνέμου δίχως ποτέ
νά ξεκουράζονται ὁλότελα
πάντα ξεγλιστρώντας
μιά σταλίτσα πρίν τίς φτάσεις
ἐξαφανίζονται
πέρα στό διπλανό σπίτι ἤ χάνονται
πάνω ἀπό τόν φράχτη
τρεμουλιάζοντας
διαφεύγοντας μέσα στό τελευταῖο φῶς τοῦ ἥλιου
Τρομερή ἡ συντριβή
χιλιάδες νεκρές
παρασυρμένες ἀπό τόν ἄνεμο στή θάλασσα,
ἀπολεσμένες σέ χέρια παιδιῶν, ἀπό ἐχθρούς
ἀπολεσμένες, ὡστόσο
ἐπιμένοντας νά πάλλουν, νά πάλλουν ἀδιάκοπα
μίλια δεκατέσσερα τήν ὥρα γιά μιά πορεία τριῶν χιλιάδων μιλίων
ὥς τό Μεξικό
ποῦ βρίσκουν πυξίδα ;
δέν γνωρίζουμε
πῶς ξεκίνησε ἡ συνήθεια ;
δέν γνωρίζουμε
γιατί συγκεντρώνονται
μεγάλες ἁρμαθιές στά δέντρα
τῆς Σιέρρα Μάντρε;
Δέν ξέρουμε.
Ο Loren Eiseley (1907 – 1977), ήταν Αμερικανός λόγιος «συγγραφέας φαντασίας και χάριτος», ανθρωπολόγος και φιλόσοφος.Τα πιο γνωστά του βιβλία είναι το The Immense Journey (1957), Ο αιώνας του Δαρβίνου(1958), Το απροσδόκητο σύμπαν (1969), και το μνημειώδες του, All the Strange Hours . Έγραφε πάντα με ποιητική ευαισθησία και με μια λεπτή αίσθηση ευλάβειας μπροστά στα μυστήρια της ζωής και της φύσης,.και έφερνε σε επαφή την επιστήμη και τη λογοτεχνία.
Η Νατάσα Κεσμέτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε Νομικά και Αγγλική λογοτεχνία. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1972 με τη συλλογή διηγημάτων “Τα 7 της Άρκτου”. Έχει γράψει μελετήματα για τους Βαφόπουλο, Παπατσώνη, Καρέλλη, Ι.Μ. Παναγιωτόπουλο, Αγαθοπούλου, Δαράκη, Αλεξάκη κ.ά. Γράφει ποίηση και πεζογραφία.
