Αυτό που είχε ζήσει ο Ντύλαν Τόμας στη φαντασία του, ο κεντρικός ήρωας αυτής της ιστορίας θα το ζήσει στην πραγματικότητα, κάνοντας την ίδια διαδρομή που ακολούθησε ο Ουαλός συγγραφέας, όταν άφησε το πατρικό του με προορισμό ένα άγνωστο Λονδίνο.
Οι «Περιπέτειες στο εμπόριο δέρματος» είναι η «πανούργα», ειρωνική κωμωδία του Σάμιουελ Μπένετ που, αναζητώντας την τύχη του στην αγγλική μητρόπολη, σύντομα θα βρεθεί με το δάχτυλό του σφηνωμένο σε ένα μπουκάλι μπύρας και μπλεγμένος σε μια «γλυκιά συμμορία» ιδιόρρυθμων χαρακτήρων που μόνο η ποιητική ιδιοφυία του Ντύλαν Τόμας θα μπορούσε να συλλάβει.
Αποσπάσματα από το βιβλίο
Η Ιστορία είναι ψέματα. Πάρε παράδειγμα τη Βασίλισσα Ελισάβετ. Προχώρα ακάθεκτος, ξάπλωσε την Άλις Φίλιπς στα χαμόκλαδα. Ήταν η κόρη του διευθυντή. Πάρε τον γερο-Μπένετ και μαστίγωσέ τον στους διαδρόμους, χώσε το στόμα στις χρονολογίες, βούτα τον κολλαριστό γιακά του στο διορθωτικό μελάνι του, μπάσε του τα δόντια στο καθωσπρέπει, φαλακρό, άνοστο κεφάλι του με τον παλαμοβόρο χάρακα. Πες στον κ. Πάρσονς πως είδαν τη γυναίκα του να βγαίνει από το μπαρ «Πυξίδα», καβάλα σ’ έναν μεθυσμένο ναυτικό, χώνοντας λεφτά στις ζαρτιέρες της. Είναι το ίδιο αλήθεια με την Ιστορία.
Αγαπητή μητέρα ―έγραφε με το δάχτυλο στην πίσω πλευρά ενός φακέλου, ενώ κάθε λίγες αόρατες λέξεις, κοίταζε τη γυναίκα απέναντι―, σου γράφω για να σου πω πως έφτασα καλά και τώρα τα πίνω σ’ ένα μπαρ με μια πόρνη. Αργότερα θα σου πω αν είναι Ιρλανδή. Είναι περίπου 38 χρονών και ο άντρας της την παράτησε πριν πέντε χρόνια, γιατί έμεινε έγκυος. Το παιδί της είναι σε ίδρυμα και το βλέπει Κυριακή παρά Κυριακή. Του έχει πει πως δουλεύει σε καπελάδικο. Μην ανησυχείς, δεν πρόκειται να μου φάει τα λεφτά μου γιατί από την πρώτη στιγμή που ειδωθήκαμε αρέσαμε ο ένας στον άλλον. Ούτε χρειάζεται να φοβάσαι μήπως πληγωθώ πασχίζοντας να την αλλάξω. Ανατράφηκα πιστεύοντας πως η οδός Μόρτιμερ συμβολίζει το σωστό και δεν θέλω να πάθει κανένας άλλος την ίδια ζημιά. Άλλωστε, δεν έχω καμιά πρόθεση να τη μεταπείσω. Ούτε πιστεύω πως είναι πρόστυχη. Η δουλειά της στοιχίζει πολύ σε νάιλον κάλτσες κι έτσι το πρώτο νοίκι του δωματίου μας στο Πίμλικο θα το δώσω εγώ. Τώρα πηγαίνει στο μπαρ για να πάρει άλλον έναν καφέ. Ελπίζω να πρόσεξες πως τα δικά της τα πληρώνει αυτή. Όλοι εδώ μέσα είναι δυστυχισμένοι εκτός από μένα.
