ΛΕΥΚΟ         

Η ματιά μου στην οροφή καρφωμένη
στο λευκό που παγώνει τα αισθήματα
στο λευκό που αχόρταγα ρουφά
ψευδαισθήσεις της ύπαρξης πολύχρωμες.

Λευκό παντού, λευκό της παγωνιάς
του θανάτου λευκάζω.

ΠΟΙΗΣΗ ΙΙ

Αυτήν την ώρα που ματώνει ο ουρανός
κι ο ήχος της σιωπής τις διαστάσεις σπάει
συνθλίβοντας συμπαντικές συμβάσεις
έρχεσαι ως μούσα, ασυγκράτητη.
Σ υ ν ο υ σ ι ά ζ ε σ α ι
με την ψυχή, με το μυαλό, με τις αισθήσεις.
Κι εγώ αχόρταγα ρουφάω τη στιγμή κατά –
πώς θάνατος ή και ζωή είν’ έρωτας.

Βιογραφικό
Η Ξανθή Κουτσογιάννη (γεν. Λαμία), πολιτισμολόγος, εργάσθηκε είκοσι επτά συναπτά έτη ως ταξινόμος, στην Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της γενέτειράς της. Αρθρογράφησε επί δεκαετία στον “Παρατηρητή της Φθιώτιδας”. Εξέδωσε τέσσερις  ποιητικές συλλογές: “Υπέρηχοι” (1991),  “Πέρα απ ’τον ορίζοντα” (Καλέντης 1994),”Νυχτωδία” (Καλέντης 2006), “Η έκσταση της σιωπής” (Γαβριηλίδης  2015). Μέλος της Ε.Ε.Λ., της PEN Greece, του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων, διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του, καθώς και της Σ.Ε. στο περιοδικό του Ομίλου “Φθιωτικός Λόγος”.