Αυτά τους είπε κι από το άρμα κάτω γκρέμισε τον Πείσανδρο
χτυπώντας τον στο στήθος με το δόρυ· κι αυτός στο χώμα έπεσε ανάσκελα.
Τότε ο Ιππόλοχος από το άρμα πήδηξε, όμως και τούτον κατά γης τον σκότωσε,
τα χέρια κόβοντάς του με το ξίφος και κόβοντας και τον αυχένα του,
και δυνατά τον έσπρωξε σαν πέτρα ολοστρόγγυλη και λεία
ανάμεσα στης συμπλοκής το πλήθος να κυλιέται. Αυτούς μετά τους άφησε·
κι εκείνος, όπου οι περισσότερες οι φάλαγγες χτυπιόντουσαν με βία,
εκεί ευθύς ρίχτηκε τότε με ορμή, μαζί του κι άλλοι Αχαιοί
με τις ωραίες τις περικνημίδες.
Πεζοί αφάνιζαν πεζούς που φεύγαν απ’ ανάγκη,
κι αρματομάχοι σκότωναν με όπλα χάλκινα αρματομάχους
(και από κάτω τους ανέβαινε ο κουρνιαχτός από τον κάμπο,
ο κουρνιαχτός που σήκωναν τα βροντερά τα πόδια των αλόγων).
Κι ο μέγας Αγαμέμνων τον θάνατο συνέχεια σκορπώντας
χυμούσε στο κατόπι των εχθρών δίνοντας στους Αργείους προσταγές.
Πώς όταν καταστρεπτική φωτιά μες σε ρουμάνι θεριεμένο πέσει,
κι ο άνεμος περιδινούμενος εδώ κι εκεί, παντού τη φέρνει,
κι οι θάμνοι τότε σύρριζα κάτω σωριάζονται
απ’ τη μανία χτυπημένοι της φωτιάς,
έτσι από τα χέρια του Ατρείδη Αγαμέμνονα
των Τρώων που ’φευγαν πέφτανε τα κεφάλια,
και άλογα πολλά μακρόλαιμα έσερναν άδεια άρματα με κρότο
μέσ’ από τις κενές γραμμές ανάμεσα στων στρατιωτών τις τάξεις,
τους ηνιόχους τους τους άξιους ποθώντας. Όμως εκείνοι κείτονταν στη γη,
πολύ πιο επιθυμητοί στους γύπες απ’ ό,τι στις γυναίκες τους.
Π 155-167 (βλ. υποσημ. 3)
Κι ευθύς ο Αχιλλέας, περνώντας από τις σκηνές τους,
τους Μυρμιδόνες όλους με τ’ άρματά τους όπλισε·
κι εκείνοι, καταπώς λύκοι ωμοφάγοι που δύναμη απερίγραπτη
μες στην καρδιά τους έχουνε και που επάνω στα βουνά
μεγάλο ελάφι κερασφόρο καταβροχθίζουνε σπαράζοντάς το,
και όλων τα σαγόνια γίνονται κατακόκκινα απ’ το αίμα
και τρέχουνε κοπαδιαστά από πηγή βαθιά που σκοτεινό φαντάζει το νερό της
με τις λεπτές τις γλώσσες τους νερό από την επιφάνεια
να ρουφήξουν σκοτερό τα φονικά τα αίματα ξερνώντας,
και μες στα στήθια τους είναι ατρόμητη η καρδιά τους
ενώ βαρύνεται η κοιλιά τους η παραγεμισμένη,
έτσι κι οι ηγεμόνες και οι άρχοντες των Μυρμιδόνων τρέχανε γύρω
απ’ τον γενναίο σύντροφο του γοργοπόδη απόγονου του Αιακού.4
Κι ανάμεσά τους ο φιλοπόλεμος στεκότανε ο Αχιλλέας
τα άρματα παρακινώντας και τους ασπιδοφόρους άντρες τους.