ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΓΗ;

Ξημέρωμα η ψυχοκόρη Σάρα ντύνεται

Φορά την μπλε της πουκαμίσα και την παλιά με τα κεντίδια

Την μια πάνω στην άλλη

Τυλίγεται στο μάλλινό της σάλι

Τυλίγεται σε μια σκιά ξένου με σκύλο

Τυλίγει το λαιμό σε μακρύ δρόμο

Ξεκλειδώνει-

ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ  – (Η πόρτα αγκιστρώνει):

Η πόρτα αγκιστρώνει άγρια τον ίσκιο μου απ’ τα πόδια

Μακραίνω, ανισορροπώ, αρπάζομαι απ’ τ’ οτιδήποτε ορατό

Πού είμαι;

Στο τζάμι καθρεφτίζεται στιγμιαία αντανάκλαση το τώρα

Απότομα

Κλείνει για πάντα το παράθυρο

Μελάνι σβήνει το άσπρο χέρι μου με τα γραμμένα

Υπήρξε βούληση ελεύθερη ποτέ;

Δεν ωφελεί

Έτσι κι αλλιώς, άλλος, αλλιώς θα διηγηθώ την ιστορία

Βγαίνω

Αφήνω διάπλατα την πόρτα ανοιχτή-

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ;

Η Σάρα κάνει μερικά βήματα, δοκιμαστικά

Στέκει και γυρίζει απότομα το κεφάλι:

Όπως το είχε φανταστεί, ο δρόμος μόλις πατιέται

Κλείνει αμέσως από πυκνές συστάδες παρασιτικής μνήμης

Παύει να υπάρχει

Μπροστά της αναπτύσσεται ερήμην

Δίβουλη, τρίκλωνη, πολυετής στο μήκος, η κατεύθυνση

(Voice over): Αααα 

(Echo) Αραιά κρωξίματα, ένα διστακτικό κελάηδισμα, βελάσματα – ίσως και κάτι σαν σάλπισμα μαμούθ

Παίρνει βαθιά ανάσα

Κάνει στον διάφανο αέρα το σημείο του σταυρού, της τετρακτύος, της πεντάλφας ξεκινά την πορεία

Προχωρά πολύ αργά

Καθώς πρέπει να σταματά ακόμα και στο παραμικρό σημάδι

Για να κρατά σημειώσεις

Μεγαλώνει πολύ αργά

(…)