Πρόκειται για τη 15η συλλογή της ποιήτριας και αποτελείται από ένα πρώτο μέρος («Οι Επισκέπτες»), με 10 ποιήματα, και ένα δεύτερο («Νυχτολόγιο»), με περίπου 40 ποιήματα – που όλα τους αφορούν στα μεγάλα μυστικά της νύχτας.

Όπως σημειώνει στο οπισθόφυλλο ο Βάλτερ Πούχνερ: «Σ’ αυτό το “βιβλίο επισκεπτών” στον ύπνο (και την αγρυπνία), στα πρωτόκολλα της νύχτας, γίνεται λόγος για το πάνδημο των ονείρων, την κοσμογονική μνήμη των κυττάρων, την τεκτονική διαστρωμάτωση του υποσυνείδητου, τις εκφάνσεις του άγνωστου σε πολλαπλές μεταλλάξεις. Η Παμπούδη, με τη μοναδική, ιδιότυπη γλώσσα της, περιγράφει προσωπικές και αρχέτυπες νύχτες, περιγράφει τον άλλο κόσμο μέσα μας, αυτόν ο οποίος ξυπνά όταν ο εγκέφαλος υπολειτουργεί. Και εξυφαίνει ένα ποιητικό πανδαιμόνιο όπου οι ανώνυμες δυνάμεις της εξέλιξης συντίθενται με τις πολλές εκφάνσεις τού εγώ και δημιουργούν αναπαραστάσεις εξαιρετικής τολμηρότητας και έντασης».

Δείγμα γραφής:

ΝΥΧΤΑ ΔΙΑΣΠΑΡΤΗ από γαβγίσματα και άστρα

Σαν από χρόνια παιδικά και σαν στο ύπαιθρο

Πυκνοκατοικημένη όμως, σφύζοντας

Υβριδικά όντα από μελάνι, που

Με τη μουσική αλλάζουν σχήμα αδιάκοπα

Σαν κάποιος να τα ονειρεύεται

Όμως τον ονειρεύονται αυτά

Και άθελά τους μεγαλώνουν εκτοπίζοντας

Καταστροφή μεγάλη–