Ένιωθε από μέρες
Τη μικρή απόκλιση του άξονα
Επέμενε
Όλα, σιγά σιγά
Τελείως ανεπαίσθητα,
Μετατοπίζονταν
Έγερνε έξω απ’ τη ζωή
Κατά μια μοίρα
Μια μόνο μοίρα
Άτροπο.
Ένιωθε άρρωστος, δεν ήξερε τι έχει
Ήτανε πεθαμένος μόλις από χθες
Ανίδεος συνέχιζε
Σαν το κομμένο άνθος να ελπίζει
Από την άλλη την πλευρά
Γυάλινου χρόνου ότι ζει
Όμως,
Διαθλώμενος σε μακριές σιωπές,
Ανίδεος,
Στην αιωνιότητα
Εθιζόταν.
(Από το ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΦΥΛΛΑ, Κέδρος, 2007)