Μια φορά ήταν μια κοκκινωπή γάτα ονόματι Τζίλντα κι ένας κοκκινωπός κύριος ονόματι Γρηγόρης. Ζούσαν μαζί σ’ ένα άσπρο σπίτι, στο 11 της οδού Ορλώφ, χωρίς να γίνεται οπωσδήποτε σαφές ποιος ανήκε σε ποιον.
Η συμβίωσή τους πήγαινε πολύ καλά, γιατί τα κοινά σημεία τους ήταν αρκετά (είχαν κι οι δυο μουστάκια, κι οι δυο συνήθιζαν να κρύβουν τις βρωμιές τους, άρεσαν και στους δυο τα ψάρια, μαδούσαν κι οι δυο).
Ένα κυριακάτικο πρωινό, ο κύριος Γρηγόρης και η Τζίλντα βρίσκονταν καθισμένοι ο ένας απέναντι στον άλλο, βυθισμένοι μακάρια στις σκέψεις τους. Συγκεκριμένα, ο κ. Γρηγόρης έκανε γατίσιες σκέψεις (σκεφτόταν το ψάρι που έβραζε στην κουζίνα) και η Τζίλντα έκανε ανθρώπινες σκέψεις (σκεφτόταν τη συμπαντική αρμονία).
Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι. Η Τζίλντα πετάχτηκε αμέσως κι έτρεξε μακριά να κρυφτεί, γιατί δεν έχανε ευκαιρία να ασκεί τους μυώνες, τα αντανακλαστικά της και την έκτη της αίσθηση). Ο κ. Γρηγόρης, σαν πιο δυσκίνητος και αργόστροφος, χρειάστηκε αρκετά δευτερόλεπτα για να καταφέρει να βγάλει την αντιληπτική του ικανότητα από την ψαρόσουπα και να την κατευθύνει προς τον εξωτερικό κόσμο.
Το κουδούνι ξαναχτύπησε.
Ο κ. Γρηγόρης ξεκίνησε κακόκεφα προς την πόρτα, σέρνοντας τις παντόφλες του, που δεν ήθελαν καθόλου να μετακινηθούν. Άνοιξε χωρίς να ρωτήσει «Ποιος είναι;» και το μετάνιωσε ακαριαία.
Απ’ έξω στεκόταν ένας μυρμηγκοφάγος. Ένας νεαρός μυρμηγκοφάγος, ενενήντα πόντους ψηλός, με μαύρο, γυαλιστερό πέτσινο και ρωμαλέα προβοσκίδα. Πίσω του, αντί για την άθλια οδό Ορλώφ με τα σκουπίδια και τις λακούβες, απλωνόταν μια υπέροχη απέραντη έρημος, κάτω από ένα λαμπερό μπλε σαξ ουρανό.
Έμειναν μια στιγμή να κοιτάζονται, εξίσου ξαφνιασμένοι κι οι δυο. Πρώτος συνήλθε ο μυρμηγκοφάγος και τόβαλε στα πόδια.
Ο κ. Γρηγόρης έκλεισε την πόρτα με μια κλοτσιά. Αμέσως, το κουδούνι ξαναχτύπησε.
«Ποιος είναι;» ρώτησε αυτή τη φορά ο κ. Γρηγόρης με τρεμάμενη φωνή.
«Εγώ!» ακούστηκε απ’ έξω.
Ο κ. Γρηγόρης, καθησυχασμένος, άνοιξε.
Μια από τις πολύ συνηθισμένες στην έρημο δυνατές αμμοθύελλες χίμηξε μέσα και σάρωσε το δωμάτιο.
Κανείς δεν έμαθε ποτέ τι απόγινε ο κ. Γρηγόρης και τα έπιπλά του. Η Τζίλντα, πάντως, μετά από κάποιο διάστημα, εθεάθη να περιφέρεται στα σκουπίδια της οδού Ορλώφ.
Ηθικά διδάγματα
1): Αν δεν ρωτήσεις «Ποιος είναι;» μην ανοίξεις.
2): Αν ρωτήσεις και σου απαντήσει κάποιος «Εγώ!» μην ανοίξεις με κανέναν τρόπο – οι εγωτικοί είναι επικίνδυνοι τύποι και σίγουρα θα σε ισοπεδώσουν.
3): Μόνο αν είσαι γάτα γλιτώνεις (γενικά).
