Η μικρή μου συνεισφορά για την επέτειο της Περισπωμένης — εφέτος συμπληρώνει δέκα χρόνια εκδοτικής δραστηριότητας (2011–2021). Ρίλκε ο πρώτος τίτλος των εκδόσεων, Ρίλκε και ο εκατοστός. Εδώ, βέβαια, σε αντίθεση με τις εκτενείς συνθέσεις των Ελεγειών, ανθολογούνται λίγα μικρά ποιήματα από το προγενέστερο έργο του ποιητή. Πρόκειται για τα ποιήματα εκείνα, ή περίπου εκείνα, που με μύησαν στο έργο του μεγάλου Λυρικού πριν από πολλά πολλά χρόνια, καθορίζοντας αποφασιστικά την ποιητική μου αντίληψη. Στο εξώφυλλο, διασκευάζοντας το απαράμιλλο παγώνι του William H. Bradley, θέλησα, με ένα σχέδιο, να αποτυπώσω το αρ νουβώ αισθητικο όραμα του οίκου. Και ο τίτλος; — «Erinnerung»: μια από τις ωραιότερες γερμανικές λέξεις που και μόνον η εκφορά της κάνει να αντηχεί όλη η σημασία της: ανάμνηση/εσωτερίκευση. Ίσως καμιά άλλη δεν ταιριάζει περισσότερο στον ποιητή που πίστευε πως το να δημιουργείς δεν είναι τίποτε άλλο από το να θυμάσαι βαθιά. (Σωτήρης Σελαβής)

Αυτό είναι η νοσταλγία: να κατοικείς στα κύματα
και πατρίδα να μην έχεις μες στα χρόνια.
Κι αυτό είναι οι επιθυμίες: σιγανά συνομιλήματα 

καθημερινών ωρών με τα αιώνια.

Κι αυτό είναι η ζωή. Ώσπου από ένα χθες
η μοναχικότερη απ’ τις ώρες ανεβαίνει
που, αλλιώς γελώντας απ’ τις άλλες αδελφές,
μπρος στην αιωνιότητα σωπαίνει.