605 Page
μόνος ἅλιος ἐν οὐρανῶι
Μόνος ο ήλιος στον ουρανό
567 Page
τοῦ καὶ ἀπειρέσιοι
πωτῶντ᾽ ὄρνιθες ὑπὲρ κεφαλᾶς,
ἀνὰ δ᾽ ἰχθύες ὀρθοὶ
κυανέου ᾽ξ ὕδατος ἅλ-
λοντο καλᾶι σὺν ἀοιδᾶι.
Πάνω από το κεφάλι του
αμέτρητα πετούσαν τα πουλιά
κι όρθια τα ψάρια
από τα γαλανά νερά έξω πηδούσαν,
το τραγούδι του να ακούσουν.
522 Page
πάντα γὰρ μίαν ἰκνεῖται δασπλῆτα Χάρυβδιν,
αἱ μεγάλαι τ᾽ ἀρεταὶ καὶ ὁ πλοῦτος.
Στης Χάρυβδης όλα τη φρίκη τελειώνουν,
κι ο πλούτος και κάθε σπουδαία αρετή.
***
Τι ωραίοι στίχοι του Σιμωνίδη του Κείου και πόσο όμορφα τους επιλέξατε και τους αποδώσατε κύριε Καβανόζη!
Έχοντας μεγαλώσει μπροστά στη θάλασσα (Πέτρα- Λέσβου), ξέρω πόσο αληθινό είναι αυτό το :
“κι όρθια τα ψάρια/ από τα γαλανά νερά έξω πηδούσαν”, αλλά και πόσο μαγευτικό. Στη νηνεμία και τη γαλήνη του Σεπτεμβρίου με το ήπιο φως, είχα δει αμέτρητες φορές αυτό το απίστευτο θέαμα. Τα ψάρια ( μαγεμένα κι αυτά από τι;) να πηδάνε έξω από τη θάλασσα, να διαγράφουν μια ελαφρά καμπύλη και να πέφτουν ξανά μέσα. Δε χόρταινα να το βλέπω. Ευχαριστώ.
Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Τζίμα. Κάθε καλοκαίρι στην Πέτρα τόσα χρόνια, ξέρω ακριβώς για τι μιλάτε!