ΠΑΤΕΡΑΣ
Στην οδό Πειραιώς νεαρός περπατώ
έξω από το εργοστάσιο σοκολάτας
Καραμέλες κι αμύγδαλα, το κακάο λιγώνει
Κλείνω τα μάτια γίνομαι παιδί, κυλάει η νύχτα
Στο μαγικό κομοδίνο εμφανίζονται γκοφρέτες
που έχουν στο περιτύλιγμα τη μυρωδιά του
«…καραμέλες, αμύγδαλα, το κακάο λιγώνει…»
ΟΝΕΙΡΟ
Τη νύχτα πάλεψα με τέρατα, μάτωσα, στέγνωσε ο λαιμός
μα δεν κατάφερα να κόψω την ομίχλη δυο κομμάτια
κι η βάρκα γύριζε σε κύκλους, με κόπους έδεσα σχοινί
από καννάβι που έτρεμε στους χτύπους του ξυπνητηριού.
«κι η βάρκα γύριζε σε κύκλους, με κόπους έδεσα σχοινί…» ο πίνακας της Δώρας Μπούκη, “Πρωινή αχλή”
ΠΟΙΗΜΑ
Το πρώτο μου καΐκι ιδρωμένο μπατάρισε.
Μια νύχτα στο Σουέζ γέμισε η θάλασσα στίχους-εικόνες
Σου τηλεγράφησα πως χάθηκαν από τη μνήμη μου τα λόγια
Σε νηνεμία μου απάντησες το υπογράμμισες να το προσέξω.
Μια νύχτα στο Σουέζ γέμισε η θάλασσα στίχους-εικόνες
Σου τηλεγράφησα πως χάθηκαν από τη μνήμη μου τα λόγια
Σε νηνεμία μου απάντησες το υπογράμμισες να το προσέξω.
«στους βράχους σκάλωσαν οι εικόνες κι έγιναν πεταλίδες».
« στους βράχους σκάλωσαν οι εικόνες κι έγιναν πεταλίδες»… «Σπίτια στην Ύδρα», Γιάννης Σπυρόπουλος, 1953
ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ
Παρόλο που εγέρασες και πάλι δεν το κρύβεις.
Στα μάτια σου φωλιάζει, στο σώμα και στα λόγια
Πρώτα στο γάμο του και πριν καιρό η ορκωμοσία
παλιότερα το λύκειο, γυμνάσιο, δημοτικό, ακόμη κι απ’ το μαιευτήριο,
οι πτητικοί σου θάλαμοι ολόφωτοι φουσκώνουν.
Στα μάτια σου φωλιάζει, στο σώμα και στα λόγια
Πρώτα στο γάμο του και πριν καιρό η ορκωμοσία
παλιότερα το λύκειο, γυμνάσιο, δημοτικό, ακόμη κι απ’ το μαιευτήριο,
οι πτητικοί σου θάλαμοι ολόφωτοι φουσκώνουν.
«οι πτητικοί σου θάλαμοι ολόφωτοι φουσκώνουν.»… «Κεράκι στην έναστρη νύχτα», Χρήστος Μποκόρος
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
Με λιθοβολήσαν κι έγιναν πάνω μου οι πέτρες λόφος.
Πέτρες που μείναν ζωντανές για να με προστατεύσουν.
Από το κρύο, τη βροχή, τον ήλιο, το χαλάζι,
μέχρι να αποφασίσω μια μέρα να τις αποτινάξω
Αποδεχόμενος την πολύτιμη βοήθειά τους.
Πέτρες που μείναν ζωντανές για να με προστατεύσουν.
Από το κρύο, τη βροχή, τον ήλιο, το χαλάζι,
μέχρι να αποφασίσω μια μέρα να τις αποτινάξω
Αποδεχόμενος την πολύτιμη βοήθειά τους.