Δημιουργός
Ορμέμφυτη επιθυμία, η ανάγκη της συνέχειας, ένα είδος αυτοπροσδιορισμού αλλά και ετεροπροσδιορισμού με εργαλεία δοκιμασμένα. Η δημιουργία είναι ένα διαρκές βάσανο, μια αγωνία υπαρξιακή. Εδράζεται ίσως στην εξατομικευμένη πρόσληψη του κόσμου, αλλά δεν παύει να είναι ένα μεγάλο δώρο. Ο δημιουργός είναι κάποιος που δωρίζει το βλέμμα του, μια συνθήκη ύπαρξης που μας κάνει να νιώθουμε όλοι λιγότερο μόνοι.

                   «Δημιουργός», Deniz Altug, Abstract acrylic painting on canvas

Τέχνη
Ένας ευρύχωρος χώρος, που στέκεται πάντα απέναντι στην καθήλωση και την μονοδιάστατη σκέψη. Μια πράξη ελευθερίας που μας σώζει από τα δεσμά της βιοτής. Πράξη αγάπης, μια αέναη γέννα. Είναι ένα προνόμιο η απόλαυσή της, ένας τρόπος για να υπάρχουμε βαθύτερα και ουσιαστικότερα, για να εφευρίσκουμε ξανά τον εαυτό μας και την κοινωνία.

                          «Τέχνη», Αυτοπροσωπογραφία, by Sandra Silberzweig

Αγωνία
Η ανθρώπινη κατάσταση. Η αγωνία της δημιουργίας. Η αγωνία όταν φέρνεις στο κόσμο ένα παιδί. Η αγωνία της πράξης, της επίδρασης, της αποδοχής. Αλλά και η σωτηρία από το κενό, από την απουσία νοήματος. Η διαρκής αγωνία να κερδίσει κανείς το χρόνο και το θάνατο με μια ιδιότυπη και αμφίβολη αθανασία.

             «Αγωνία», ∼Together for a long long time∼ by Angelina Schning

Παιδικότητα
Το απροσδόκητο, το μαγικό. Ένα σύμπαν που αποτελεί την προϊστορία όλων μας, την προίκα, το καταφύγιο. Για τον δημιουργό, η αθωότητα σε κάθε νέα απόπειρα, η έκθαμβη θέαση που ανοίγει μυστικές κρύπτες στο καθημερινό και φθαρμένο. Η πατρίδα για την οποία πάντα θα θρηνούμε, προχωρώντας στο δρόμο μιας σκληρής ενηλικίωσης.

                            «Παιδικότητα», A new surprise, by Corinne Hartley

Επαρχία
Βουνά και χωράφια και χρώματα. Μυρωδιές και εικόνες που εμποτίζουν τη σκέψη και το λόγο. Ένας κλειστός κόσμος και συγχρόνως ένας απέραντος ορίζοντας. Η μικροϊστορία που μουρμουριστά ακολουθεί τη μεγάλη ιστορία. Μια πληγή στο στήθος που γίνεται λίπασμα για να ανθίσουν ιστορίες.
                                        «Επαρχία», Earth lines, by Rebecca Vincent

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Δώρα Κασκάλη ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Α.Π.Θ. και στο μεταπτυχιακό της ασχολήθηκε με τη φιλολογική έκδοση των ποιημάτων του Γιώργου Θεοτοκά. To Σεπτέμβριο του 2016 εκπροσώπησε το Υπουργείο Πολιτισμού στον Τρίτο Ευρωπαϊκό Λογοτεχνικό Περίπατο που πραγματοποιήθηκε στην Στοά του Βιβλίου στην Αθήνα. Τον Μάρτιο του 2017 ανέλαβε το συντονισμό και την οργάνωση του 7^ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης και Τεχνών «Γυναικεία κραυγή» που πραγματοποιήθηκε στις 5-3-2017 στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Θεσσαλονίκη. Συνεργάζεται με έγκριτα έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά με διηγήματα, ποιήματα και άρθρα.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ:
2010: «Στο τρένο» (συλλογή διηγημάτων, εκδόσεις Γαβριηλίδης. Στη βραχεία λίστα του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού «Διαβάζω»).
2011: «Κάτω» (μυθιστόρημα, εκδόσεις Γαβριηλίδης)
2012: «Πέντε ζωές κι ένα μυθιστόρημα – Σπουδή ενός δόκιμου γραφιά» (νουβέλα, ελεύθερα στο διαδίκτυο από την Ανοικτή Βιβλιοθήκη OpenBook.gr)
2014: «Ο γατούλης στον κόσμο» (παιδική λογοτεχνία, Διόπτρα)
«Ανταλλακτήριο ηδονών» (ποίηση, Σαιξπηρικόν. Βραβείο Μαρία Πολυδούρη 2015).
2015: «Το μαύρο κουτί της μνήμης τους» (συλλογή διηγημάτων, εκδόσεις Οκτώ).
2018 «Κάπου ν’ ακουμπήσεις» (ποίηση, εκδόσεις Μελάνι).