ΠΡΟΦΙΛ
Το ηλεκτρονικό περιοδικό Περί ου, το ξέρετε – δεν χρειάζεται πια συστάσεις…
Είναι μια οντότητα θαυμαστή, που κατάφερε να γεννηθεί -παρά τις αντίθετες προβλέψεις των οιωνοσκόπων-, που πέτυχε να μάθει να σκέφτεται, να μιλά, να γελά, να τσακώνεται και να συνεννοείται με 10 αγύριστα κεφάλια -παρά το σχεδόν ακατόρθωτο του πράγματος-, να δουλεύει μόνο με 2-4 ζευγάρια χέρια (κατά περίπτωση), να τραβά την ανηφόρα, διατηρώντας σταθερό βήμα με 10 ζευγάρια πόδια – άλλα με τακούνια κι άλλα όχι, και να τραβά την προσοχή 12.000 αναγνωστών!
Αυτή τη στιγμή, τριάμισι χρόνια μετά (και μετά την ανάρτηση 2493 άρθρων, ποικίλης, πλην πάντα καλής ύλης ), η οντότητα Περί ου καμαρώνει και την καμαρώνουμε.
ΑΝΦΑΣ
Λ. Ζ. Καλώς ήρθες! Μια χαρά σε βρίσκω! Για τρισήμισι ετών θα έλεγα πως διατηρείσαι μια χαρά. Εσύ πώς νιώθεις; Δεν μας έκανες πάρτι φέτος, ας όψεται η καραντίνα… Θα μας κάνεις το φθινόπωρο και θα σβήσεις κατευθειαν τέσσερα κεράκια!
Π.Ου. Αφήστε τα σάπια… Κάθε μέρα δεν συναντιόμαστε στις οθόνες; Και ξέρετε από πρώτο χέρι πως είμαι μια χαρά. Αφού βάζετε και το εν λόγω πρώτο χέρι για να νιώθω μια χαρά… Προς τι λοιπόν η δήθεν έκπληξη; Που με βλέπετε τώρα με τα καλά μου; Πάντα προσέχω την εμφάνισή μου, ακόμα κι όταν δεν είμαστε για πάρτι.
Λ. Ζ. Τριάμισι χρόνια… Μπορείς να μου περιγράψεις τα πρώτα σου συναισθήματα στα αρχικά σου βήματα και πώς διαφοροποιήθηκαν, αν διαφοροποιήθηκαν, με το πέρασμα του χρόνου;
Π.Ου. Γεννήθηκα, όπως θυμόσαστε, τον βροχερό Οκτώβρη του 2017. Οπότε, φυσικό ήταν να ξεκινήσω την ηλεκτρονική ζωή μου με φόβο – μην τα κάνω μούσκεμα. Μετά όμως σκέφτηκα αυτό που είπε ο – ποιος το είπε; Ο Αλλιέντε; «Όταν φοβάσαι, προχώρα. Να έχεις υπόψη σου πως οι άλλοι μπορεί να φοβούνται πιο πολύ από σένα…» Οπότε, προχώρησα με φόβο μεν, αλλά και (κυρίως) με πάθος – χάρη στην στήλη ΜΕ ΠΑΘΟΣ του αγαπητού μου Κωστή Καπελώνη, που ήταν από τις πρώτες στήλες που με στόλισαν… Και έτσι προχωρώ!
Λ. Ζ. Είσαι “πρόσωπο” εκτεθειμένο στο χωριό του ίντερνετ, νιώθεις “famous”;
Π.Ου. Φυσικά. Και νιώθω και είμαι και φαίνομαι!
ΤΕΤ~ Α’ ~ ΤΕΤ
Λ. Ζ. Πώς τα πας με τόσο φόρτο εργασίας; Δεν εξαντλείσαι κάθε μέρα, κείμενα, αναγνώστες, συντάκτες…
Π.Ου. Είμαι ανεξάντλητο. Και δεν κουράζομαι ακριβώς γιατί δεν υπάρχει μονοτονία. Οι δέκα – συγνώμη, τώρα 12 συντάκτες μου,ευτυχώς, είναι κάθε καρυδιάς καρύδι: και ποιητές διαθέτω και πεζογράφους και δοκιμιογράφους και ιστορικούς, και χρονικογράφους και μεταφραστές και θεατρανθρώπους και σινεφίλ και σχολιαστές και γλωσσολάγνους και εικαστικολάγνους και γραφομανείς και εμμονικούς και χιουμορίστες.
Λ. Ζ. Έχεις καλές ή και κακές μέρες; Μέρες που βαριέσαι ή κουράζεσαι;
Π.Ου. Οι καλύτερες μέρες μου είναι όταν μου φοράνε καινούργια ύλη. Οι χειρότερες όταν μου φοράνε στα γρήγορα ακόμα πιο καινούργια ύλη, πριν προλάβω να καμαρώσω με την προηγούμενη.
Ω, όχι εγώ δεν βαριέμαι ούτε κουράζομαι – και ελπίζω να μην βαριούνται ούτε οι αναγνώστες μου…
Λ. Ζ. Πώς βλέπεις την συντακτική ομάδα και τον τεχνικό σου που σε φροντίζει;
Π.Ου. Αχ, τι καλές νταντάδες και τροφοί και παιδονόμοι! Η Γεωργία, η Παυλίνα, η Λένη, η Έφη, η Τίνα, η Λίζα, η Ανθούλα, η Γιούλη, ο Χρήστος, ο Κωστής, ο Κώστας- καθώς και οι νέοι συνεργάτες (τακτικοί ή λίγο άτακτοι) : Μάρθα, Γιώργος, Δημήτρης, Κωνσταντίνος, Βάλτερ! Αχ, τι καλός παιδαγωγός ο Λουκάς μου!
Με ταΐζουν νόστιμα και θρεπτικά άρθρα, με παίζουν, προσέχουν να μην πέφτω…
Λ. Ζ. Εισπράττεις αγάπη;
Π.Ου. Χρήματα δεν εισπράττω… Αν δεν εισέπραττα ούτε αγάπη θα φαλήριζα!
Λ. Ζ. Κάνεις σχέδια για το μέλλον;
Π.Ου. Ουουουου! Όταν θα μεγαλώσω θα γίνω πλατφόρμα για τον σύγχρονο Πολιτισμό.
Λ. Ζ. Ανανεώνεσαι βλέπω συνεχώς, υπάρχει σχέδιο ή είναι αυθόρμητες οι αποφάσεις;
Π.Ου. Βεβαίως και ανανεώνομαι συνεχώς. Στην ηλικία μου τα κύτταρα ανανεώνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Όσο για το σχέδιο, εγώ δεν μπορώ να ξέρω. Μάλλον είναι αυθόρμητες οι αποφάσεις. Ρωτήστε καλύτερα τους συντάκτες μου. Ειδικά την παράξενη αρχισυντάκτρια – που γι αυτή τουλάχιστον έχω βάσιμες υποψίες πως είναι πάντα εκτός σχεδίου…
Λ. Ζ. Με την ελευθερία πώς τα πας;
Π.Ου. Την ξαδέλφη του Χρήστου λέτε; Πολύ καλά…
Λ. Ζ. Ποιες είναι οι αγαπημένες σου στήλες;
Π.Ου. Η στήλη ΜΗΤΡΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ της Γεωργίας, η στήλη ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΠΟΛΥΕΣΤΙΑΚΑ της Γιούλης, οι στήλες ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ, ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΣΕ ΛΑΔΙ και η νέα ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ του Κώστα, η στήλη ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΠΟΛΥΕΣΤΙΑΚΑ της Γιούλης, η στήλη ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗ του Χρήστου, η στήλη VIEW MASTER της Έφης, οι άφθονες δικές σας στήλες κ. Λένη μου, ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΑΛΛΙΩΣ, ΕΚΤΑΚΤΑ ΔΙΧΩΣ ΤΑΚΤ, ΠΡΟΦΙΛ, ΑΝΦΑΣ ΤΕΤ Α ΤΕΤ – καλή ώρα- , η στήλη ΜΕ ΠΑΘΟΣ του Κωστή που προανέφερα, η στήλη ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ της Παυλίνας – η οποία κατά καιρούς μεταμφιέστηκε σε: ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ, ΣΧΕΔΟΝ ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΣ, ΔΟΚΙΜΟΙ / ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟΙ / ΔΟΚΙΜΑΖΟΜΕΝΟΙ κλπ., η στήλη ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ της Τίνας, η στήλη ΕΛΕΥΘΕΡΑΣ ΒΟΣΚΗΣ της Λίζας και της Ανθούλας… Ουφ! Δάσος στηλών… Κι αν ξέχασα καμιά, να πέσει να με πλακώσει!
Λ. Ζ. Με ποιους θυμώνεις;
Π.Ου. Με τους πολιτικούς – γι αυτό και δεν είμαι πολιτικό περιοδικό.
Λ. Ζ. Τι σε διασκεδάζει πολύ;
Π.Ου. Ο εαυτός μου! Γι αυτό και είμαι το περί ου ο λόγος περιοδικό!
Λ. Ζ. Εύχεσαι κάτι στον εαυτό σου για τα επόμενα χρόνια;
Π.Ου. Να είμαι υγιές, δυνατό, όμορφο, ενδιαφέρον, με όλους τους συντάκτες μου συντεταγμένους εν ομοψυχία και αφιερωμένους σε μένα!
Λ. Ζ. Για να κλείσουμε, να σε ρωτήσω κάτι; Αν δεν ήσουν το “Περί ου”, τι θα ήθελες να είσαι;
Π.Ου. Αν περιμένετε να σας απαντήσω «οι TIMES» ή «Ο OBSERVER» ή, έστω, το ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ, γελιέστε. Θέλω να είμαι αυτό που είμαι!
Λ. Ζ. Προσωπικά, χαίρομαι που είσαι το “Περί ου”!!! Σ’ ευχαριστώ για τον χρόνο που μου χάρισες μέσα σε τόσο τρέξιμο!!! Φεύγω κι εγώ να συνεχίσωωω!
