Αν και Σαρακοστή, σήμερα ταράχτηκα βαθιά σε ένα διάλειμμα της δουλειάς μου διαβάζοντας πως θα αυξηθεί η τιμή στο σουβλάκι!

Δεν πάμε καθόλου καλά, αγαπητοί!

Μα είναι πράγματα αυτά;

Αντί να ασχολούμαστε και να αγωνιστούμε ενωμένοι και αποφασισμένοι γι’ αυτό το αίσχος για την πατρίδα και τον τουρισμό (από 6 μπορεί και να το πουλάνε 9 το πιτόγυρο στα νησιά μας), καθόμαστε και τσακωνόμαστε για το εάν η πυρκαγιά στη Notre Dame είναι πιο σημαντική από τα παιδάκια που πεινούν στον κόσμο, πχ.

Από τη μια οι μεν θρηνούν για την παγκόσμια πείνα και την απονιά του παγκόσμιου καπιταλισμού και την απάθεια των μαζών που σύρονται και φέρονται από τα Μίντια, κοινοποιώντας όποιο τσιτάτο του Μπρεχτ ή του Τάσου Λειβαδίτη ή του Μανόλη Αναγνωστάκη (οι οποίοι και οι τρεις δεν ευθύνονται για την χρήση του μεγάλου έργου τους) υπάρχει σε Σελίδες του Facebook, όπως «Μάζευε κι ας είν’ και ρώγες», «Δώστου μια να καταλάβει» και άλλες παρόμοιες επαναστατικές.

Ή, αν είναι περισσότερο σπουδαγμένοι, κι εφόσον βέβαια μας αποκρύπτουν διαρκώς πως έχουν μεγαλώσει μέσα στην άνεση και τίποτα δεν τους έχει λείψει και μέσον δεν έχουν αφήσει που να μην το έχουν χρησιμοποιήσει παρεκτός μόνο από μια δυο φορές τις οποίες για κάποιους λόγους που τώρα δεν θυμούνται (γιατί τα ψυχικά τραύματα τα απωθεί ο εγκέφαλος για να μην μας πληγώνει διαρκώς η ανάμνηση) , εργασία δεν έχουν διότι έχουν βγάλει μια βαριά παρανυχίδα οπότε και αναγκαστικά τους συντηρούν άλλοι -ώστε εκείνοι στον άπειρο ελεύθερο χρόνο τους να μας κάνουν κριτική για το πώς πρέπει να ζήσουμε επαναστατικά-,  μάς πλακώνουν λοιπόν με μια βαρύγδουπη ανάλυση με πολλές παραπομπές  (από μεγάλους ανθρώπους της παγκόσμιας διανόησης φυσικά) εξηγώντας μας γιατί είμαστε γελοίοι και πουλημένοι που στενοχωρηθήκαμε επειδή κάηκε μια εκκλησία-σύμβολο του σκοταδισμού, λέει, ενώ ταυτόχρονα πεθαίνουν αδιάκοπα παιδάκια ή (δυστυχώς ναι, κι αυτό το είδαμε) σφάζονται γαλοπούλες ή οι εξωγήινοι ερπετόμορφοι μας έχουν κατακλύσει και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι..

Από την άλλη, οι δε μάς έχουν περιγράψει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες όλες τις επισκέψεις τους στη Notre Dame (με τις αντίστοιχες φωτο-ντοκουμέντα φυσικά), όλες τις ταινίες και τις σειρές που έχουν παρακολουθήσει με τον Κουασιμόδο, όλες τις βραδυνές σκέψεις που έχουν κάνει για την Εσμεράλδα, καταλήγοντας στο ότι ο Βίκτωρ Ουγκώ ήταν μεγάλος συγγραφέας τελικά, αν και δυστυχώς δεν έχουν προλάβει ακόμα να τον διαβάσουν, γιατί η ελληνική εκπαίδευση πάει κατά διαόλου εξαιτίας του Σύριζα ή της ΝΔ ή της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ή της εναλλαγής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ή της δικτατορίας Μεταξά, Παγκάλου, του Εμφυλίου και της εκστρατείας κατά των Περσών, όπου ο Εφιάλτης ήτανε η αιτία να γυριστεί η ταινία «300»

Ή, μας εξηγούν για ποιους ακριβώς λόγους δεν πρόλαβαν να ταξιδέψουν στο Παρίσι για να θαυμάσουν τα γκαργκόιλς, είτε επειδή οι γονείς τους δούλευαν σκληρά και τους μεγάλωσε η γιαγιά τους, είτε γιατί η γκόμενά τους ήθελε Ρώμη, είτε γιατί κάθε φορά που θα μπορούσαν να πάνε να θαυμάσουν αυτό το υπέροχο μνημείο της Ιστορίας της Ανθρωπότητας ο Ερμής τους ήταν Ανάδρομος και τελικά υπάκουσαν σε αυτόν (τον Ερμή τους τον Ανάδρομο) και τελικά έχασαν αυτή την ανεπανάληπτη ευκαιρία. Αλλά, για να μην τους περάσουμε και για όποιον κι όποιον, μας αποζημιώνουν με μερικές δεκάδες φωτό και άρθρα και εικόνες και υποσημειώσεις δοκιμίων και αναφορές σε συμπόσια και ομιλίες σε ημερίδες και μια συζήτηση που είχανε με έναν πολύ εμπεριστατωμένο ερευνητή Αρχαιολόγο και την περιγραφή του κλάματος που ρίξανε με μια κολλητή τους για την πυρκαγιά και την διευκρίνιση ότι η κολλητή τους είναι υποψήφια στις επερχόμενες εκλογές και δεν είναι όποια κι όποια, γνωρίζει άπταιστα γαλλικά και φτιάχνει ονειρεμένα κρουασάν με την συνταγή ενός Γάλλου ζαχαροπλάστη.

…………

Κουράστηκα, αδέρφια!

Και θα ακριβύνουν και τα σουβλάκια, αυτό που το βάζετε;

ΕΛΕΟΣ!

ΥΓ

Αν ζούσε στην εποχή μας ο Ιούλιος Βερν, ίσως και να έγραφε ένα βιβλίο ακόμα, σε συνεργασία, αυτή τη φορά, με κάποιον σύγχρονο ερευνητή των ανθρωπιστικών επιστημών:

«Ταξίδι στο κέντρο του Σύμπαντος –τον Εαυτό μας»