(…) Τις προάλλες, κι ενώ είχε αρχίσει το πένθος

για τον πρόωρο θάνατό του να ηρεμεί,

ήρθε στον ύπνο μου βαθιά / ο ίσκιος του καναρινιού και μου μιλούσε:

«Αχ, τα νυχάκια κόψε μου, πρώην ιδιοκτήτη

του πουπουλένιου μου κορμιού

Τι να τις κάνω, εδώ στον Άδη τέτοιες άμυνες;

Στον κάτω κόσμο είναι όλοι φιλικοί

τις απαλές τους πλάτες ξεγυμνώνουν οι νεκροί

και χάδια ανταλλάσσουν.

Κι εγώ με μια σκευή επίθεσης στα πόδια μου

στην έμπρακτη παρηγοριά δεν συμμετέχω.

Αχ, κόψε μου τα νύχια που μ’ ανθίζουνε».

Αν και ευθύς κατάλαβα πως έχει ήδη χάσει

το καναρίνι μου την επαφή με αυτό

που στωικά αποκαλούμε ισορροπία,

 εγώ με μια διάθεση σχεδόν ελεημοσύνης

το νυχοκόπτη πήρα και να κλαδεύω άρχισα

τα μπουμπουκάκια των ποδιών του τα σκληρά.

Κι ενώ αφοσιωμένος ήμουν στο αλλόκοτο

πάρεργο το νυχτερινό που μου επεβλήθη

ξάφνου, ένιωσα μια φτερούγα

και την ψυχή μου

να θηλάζει κάτι, ολοένα.

Ο Χάρης Ψαρράς (Αθήνα, 1982) σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Οξφόρδης. Έλαβε διδακτορικό στη Φιλοσοφία του Δικαίου από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Είναι λέκτορας και fellow νομικής του Κολεγίου St Catharine’s στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ. Έχει εκδώσει τα βιβλία ποιημάτων “Gloria in Excelsis” (Κέδρος, 2017), “Τα όντως όντα” (Κέδρος, 2012), “Η δόξα της ανεμελιάς” (Κέδρος, 2008), “Στην αγκαλιά του κύκλου” (Κέδρος, 2004), “Σπίρτα χειρός” (Πλανόδιον, 2002). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα ρουμανικά και στα σλοβενικά. Έχει, κατά καιρούς, δημοσιεύσει δοκίμια, μελέτες, μεταφράσεις και αφηγήματα.