Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Περισπωμένη η ποιητική σύνθεση του Χάρη Ιωσήφ Των Στροφάδων εστίν. Αντιγραφή — Το εκτενές ποίημα, ο κρυπτικός μονόλογος ενός «εγκάτοικου» της Μονής των Στροφάδων νήσων.

«Κείμενο λυρικό αλλά σκληρό, κρυπτικό, υπαινικτικό, δυσκολοκατανόητο αλλά ευκολοδιάβαστο. Σκοτεινό αλλά σαγηνευτικό, ενίοτε παραληρηματικό, μεθυσμένο και μεθυστικό αφήνει χώρο για σκέψεις και συνειρμούς. Και επειδή η συγκριτική λογοτεχνία είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή της κριτικής τέχνης, θα προσθέσω ότι το κείμενο —παρά την ελληνοπρέπεια και τον κλασσικισμό του— αφήνει γεύση συγχρόνων του σχεδόν ποιημάτων της beat generation, κυρίως του Allen Ginsberg, “ Howl” και περισσότερο του Lawrence Ferlinghetti, “Wild Dreams of a New Beginning”.»
(Ζέττη Βαρδάκη, Δρ Φιλολογίας)

Αελλοπέτη ακούγεται όταν αλλάζει ο καιρός
κατά κει που πυκνομαζεύονται οι ψυχές
και τις ξεπλένει με ραντισμούς το σύγνεφο
που το κλώθει η Όστρια η παλαβιά Νοθιά
πετάγεται τότε το πουλί το μισό γυναίκα
ντυμένο με φορεσιά χρυσή μη φαίνεται φτερό
άρμενα φουσκωμένα καραβιού λες είναι
και μου εμφανίζεται ώξω τα στήθια με μαλλιά
όμορφα πολύ να τ’ ανεμίζουν αύρες και ζεφύρια
αρώματα φέρνοντας απὸ τη θάλασσα ο Μπάτης
άμαχο με εμπαίζει σαν θεός λέγοντάς μου

Μοναχέ του έρωτα αρνητή
φοβάσαι μη σου αρπάξουν την ψυχή;