Η ιεροτελεστία του έρωτα

Πριν αρχίσει η τελετή

θέλω πρώτα ν’ αφήσω στα πόδια σου

την ψυχή μου, χώρα άνυδρη στη βροχή σου

τη φωνή μου στις μαγικές μελωδίες

των χεριών σου

τα χαμομήλια μου

που σήκωσαν χαρούμενα το κεφάλι τους

στον ήλιο σου

τη φωτιά μου που πυρώνει τις ελπίδες μου

στο κόκκινο χρώμα των προθέσεών σου

τη διαφάνεια της σκέψης μου στα μάτια σου

που λαμπυρίζουν από ένα κουρασμένο φως

τη διάψευση της ζωής μου στη βεβαιότητα

των δικών σου διαψεύσεων

τον χειμώνα μου στην άνοιξή σου

το ρόδι και τα τριαντάφυλλα που κρατώ

σαν έναν αξόφλητο λογαριασμό

στις παλάμες σου

ν’ αλλάξουν τα σύμβολα της ζωής σου.

Το φεγγάρι που έκλεψα από τον ουρανό

για χάρη σου

ν’ ασημίζει το δρόμο από τον έρωτα

ως την αγάπη.

Να! Το κορμί μου τ’ ανάβω θυμίαμα

στο βωμό της Αφροδίτης

με την πίστη ότι βρίσκομαι στο τέμενος

μιας αυστηρής θεάς

και πρέπει ν’ αρχίσω τις διαδικασίες

για την αιματηρή θυσία της αγάπης.

Ήδη ακούστηκε το γκογκ της ιεροτελεστίας!

Ερωτικό

Πρώτη φορά κατάλαβα τι δύναμη

κρύβει το δάκρυ της αγάπης

όταν ξαφνικά ο ασβέστης του χρόνου έπηξε

κι ούτε μπροστά ούτε πίσω μπορούσαμε να πάμε

όταν το χιόνι των συμπτώσεων έπεφτε στα μαλλιά μας

ενώ η παγκόσμια πολιτική και τα συστήματα οικονομίας

ανατρέπονταν με μια μόνο κίνηση

χωρίς σημασία,

όταν ένα αόρατο χέρι έκοβε τα λουλούδια της αγάπης μας

και τα πετούσε στο νεροχύτη με τη φορμόλη

κι εγώ κρεμούσα την καρδιά μου στο λαιμό σου

για φυλαχτό.

Σωπαίναμε βλέποντας αυτό το δάκρυ

που σιγά σιγά μεγάλωνε, μας πλημμύριζε

και γινόταν πηγή και ποτάμι

της αγάπης.