ΛΥΚΟΣ
Ουρλιάζω τις λέξεις μου στο φεγγάρι
στο χαρτί το μελάνι
μόνο, φυλακισμένο.
ΠΟΙΗΣΗ
Μια πράξη διαρκής μονότονη χωρίς σημασία
μπροστά σ’ ένα καθρέφτη μια παντομίμα
ξεψυχά.
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
Ψιθυρίζω τις λέξεις
τη μια δίπλα στην άλλη
σαν τις κολόνες του Παρθενώνα
ΑΔΥΝΑΜΙΑ
Οι στίχοι μας αδύνατα κορμιά λυγίζουν
τραυλίζοντας τις ιδέες μας χωρίς ανταπόκριση
αφού είμαστε άνθρωποι χωρίς χαρίσματα.
ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ
Δεν έχουν πια νεύρα δεν έχουν αφή
σύρματα και τροχαλίες κινούν την ψυχή τους
μια προβιά εξωνημένη.
