Ο (ψευτο)βαρόνος Φέλιξ παντρεύεται με την Ρόμπιν, η οποία όμως εγκαταλείπει αυτόν και τον γιο τους για να ακολουθήσει έναν δικό της τρόπο ζωής, που περιλαμβάνει ατελείωτες περιπλανήσεις και σχέσεις με γυναίκες. Η Ρόμπιν θα αναπτύξει μια πολύ δυνατή ερωτική σχέση με την Νόρα, αλλά ούτε εκεί μπορεί να μείνει αφοσιωμένη. Ο χαρακτήρας της Ρόμπιν οδηγεί τους ανθρώπους που την αγαπούν σε συναισθηματικό αδιέξοδο.

Το “Νυχτοδάσος” της Djuna Barnes, που γράφτηκε το 1938 και εκδόθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Gutenberg, είναι ένα βιβλίο προχωρημένο για την εποχή που κυκλοφόρησε, που παραμένει ιδιαίτερο και για τους αναγνώστες του σήμερα. Αν έπρεπε να το κατατάξουμε σε κάποια κατηγορία θα το χαρακτηρίζαμε ως μυθιστόρημα, ωστόσο βρίθει από ποιητικότητα και φιλοσοφικούς στοχασμούς, ενώ οι εκτεταμένοι διάλογοι δίνουν ένα έντονο θεατρικό ύφος.

Έχει χαρακτηριστεί ως το ορόσημο της λεσβιακής λογοτεχνίας, αλλά οι απόψεις και οι σκέψεις που εκφράζει ξεπερνούν τον ομοφυλοφιλικό έρωτα: το “Νυχτοδάσος” είναι μια ατελείωτη διερεύνηση της φύσης της αγάπης και της ανθρώπινης ψυχής. Οι σελίδες του αφιερώνουν περισσότερο χώρο στην ψυχογράφηση των ηρώων, στην περιγραφή των συναισθημάτων τους και στους στοχασμούς για την ανθρώπινη μοίρα, σε βαθμό που η ίδια η πλοκή μοιάζει πολλές φορές να είναι απλώς το πρόσχημα για να μιλήσει η συγγραφέας για όσα την προβληματίζουν.

 Εξαιρετικά ενδιαφέρων ο τρόπος που η Barnes αποδίδει τους ήρωές της (όχι πάντα μέσα από τα λόγια τους, αλλά πολλές φορές μέσα από τα λόγια των άλλων – αυτό ειδικά συμβαίνει με την πρωταγωνίστρια, την Ρόμπιν, επιτείνοντας τον αινιγματικό της χαρακτήρα). Ευρηματική και η δομή του βιβλίου, με την αφήγηση να μην ακολουθεί μια ευθεία πορεία: πολλοί διάλογοι καλύπτουν εκ των υστέρων γεγονότα που έχουν προηγηθεί.

 Το “Νυχτοδάσος” είναι ένα βιβλίο που απαιτεί αφοσίωση, γιατί η κάθε του, σχεδόν, σειρά κρύβει και έναν στοχασμό. Πυκνογραμμένο και μεστό, όσες φορές κι αν το διαβάσει κάποιος θα εντοπίσει και θα απολαύσει καινούργια πράγματα: την ψυχοσύνθεση των ηρώων, τη σκοτεινή ατμόσφαιρα, το μαύρο χιούμορ, την αισθητική που αποπνέει, τις συνεχείς αναφορές στην τέχνη. Αναμφίβολα, μοναδικό από κάθε άποψη.