Χτένες, χιλιάδες χτένες γιά μαλλιά μαῦρα,

ξανθά καί καστανά, μαλλιά κοριτσιῶν κι

εὔχυμων γυναικῶν, λευκά μαλλιά γιαγιάδων.

Χτένες κοκάλινες γυαλιστερές μέ ἀλαβάστρινες

λαβές κι ἄλλες φθηνές συρμάτινες φθαρμένες

πού ἄλλοτε καλλώπιζαν στιγμές ζωῆς συνηθισμένης.

Χιλιάδες χτένες ἀπέναντι ἀπό ἄλλες χιλιάδες χτένες,

ἁπλές αὐτές γιά ἀνδρικά μαλλιά, μαῦρα μαλλιά,

ξανθά, λευκά καί καστανά, χτένες ἀπό χέρια ἐφήβων

πού ὀμόρφαιναν γιά τήν ἀγάπη ἤ ἀπό χέρια στιβαρά

πού ἤξεραν ἀπό ἔρωτα κι ἦταν στήν προκοπή ταγμένα.

Χτένες πού νίκησαν τόν χρόνο καί μένουν ἐδῶ

μονάχες πίσω ἀπ’ τό κρύο το γυαλί, ὅπως τίς ταξινόμησαν

μεθοδικά στόν χωρισμό τοῦ ὀλέθρου. Μένουν ἐδῶ καί

γειτονεύουν μέ σωρούς μαλλιά κομμένα καί μέ ὑφάσματα

ἀκριβά,  μέ πρώτη ὕλη  τά μαλλιά σέ μιά οικονομία

φρίκης, γιά νά σκεπάζουν σώματα σφριγηλά στό Βερολίνο.

Μένουν ἐδῶ ὅλα μαζί, χτένες, μαλλιά, ὑφάσματα,

νά καταγγέλλουν στούς αἰῶνες ὀργανωμένη ἄρνηση ζωῆς

μέ  δράστες ἑωσφορικούς σέ τέλεια  ἀποκτήνωση.

 (Ἄουσβιτς-Μπίργκεναου, Ὀκτώβριος 2022)