Ι. Ελ–λαλ
Ο Νόοτζχετζ, βασιλιάς των ιθαγενών της Παταγονίας, δεν ήθελε παιδί, γιατί του είχαν προφητεύσει ότι αν αποκτήσει γιο, αυτός θα τον σκοτώσει και θα του πάρει τον θρόνο. Η βασίλισσα όμως, παρά τις αντιρρήσεις του βασιλιά της έμεινε έγκυος, γεγονός που κατατρόμαξε, αλλά και εξόργισε τον Νόοτζχετζ. Επιδίωξε λοιπόν να καταβροχθίσει το έμβρυο, όταν αυτό ήταν ακόμη στην κοιλιά της μητέρας του. Η πράξη του όμως αυτή, και σαν σκέψη ακόμα, θεωρήθηκε από τον θεό Ρατ ανόσια. Ο θεός Ρατ επενέβη, εμπόδισε τον Νόοτζχετζ από την πράξη του, υιοθέτησε το αγόρι που είχε η βασίλισσα στην κοιλιά της και το ονόμασε Ελ-αλ.
Όταν ο Ελ-αλ μεγάλωσε, επινόησε μόνος του τα τόξα και τα βέλη, με τα οποία αντιστάθηκε στις συνεχείς επιθέσεις του πατέρα του. Ο πόλεμος ήταν πολύ δύσκολος για τον Ελ-αλ, γιατί μαζί με τον Νοοτζχετζ τον πολεμούσε και το γένος των Γιγάντων που ο πατέρας του είχε καλέσει σε βοήθειά του εναντίον του γιου του. Ο ήρως Ελ-αλ όμως νίκησε τον πατέρα του και τους Γίγαντες και έγινε κυρίαρχος του κόσμου, αποδεικνύοντας ότι όντως ήταν ένας πραγματικός ήρως και άξιζε αυτός να κατέχει τον θρόνο της Παταγονίας. Ο Νόοτζχετζ τελικά αποδέχτηκε την ήττα του και αποφάσισε να εγκαταλείψει την γη με αποτέλεσμα να μείνουν οι άνθρωποι ανυπεράσπιστοι και έτσι να αναγκαστούν να προστατεύουν μόνοι τους τον εαυτό τους, με δικά τους όπλα, από τις δυνάμεις του κακού.
Εύκολα γίνεται αντιληπτό από όλους τους εραστές της ελληνικής και παγκόσμιας μυθολογίας πως σε γενικές γραμμές ο μύθος της γέννησης του Ελ – αλ θυμίζει τον ελληνικό μύθο του Κρόνου που καταβρόχθιζε τα παιδιά του, ακριβώς για να μην βρεθεί ανάμεσά τους αυτός που θα του πάρει την κυριαρχία της γης. Σε αντίθεση όμως με τον Έλληνα Δία, που διαδέχτηκε τον Κρόνο, ο Ελ-αλ, αν και κατατρόπωσε τον πατέρα του και το γένος των Γιγάντων, δεν κατόρθωσε να θεσπίσει έναν κόσμο δικαιοσύνης ούτε να επιφέρει μια τάξη στον κόσμο. Θα ήταν άδικο όμως να μην επισημάνουμε ότι ο μύθος του Ελ-Αλ μας φέρνει στον νου και τον μύθο του Οιδίποδα. Τελικά σε αυτόν τον κόσμο τίποτα δεν πάει χαμένο και παρθενογένεση δεν υπάρχει.
ΙΙ. Καλάλα Ιλούνγκα
Μιαν άλλη εκδοχή μυθικού ήρωα που υπηρέτησε την κοινωνική δικαιοσύνη είναι ο πολιτισμικός ήρωας Καλάλα Ιλούνγκα της φυλής Λούμπα και της φυλής Λούντα της κεντρικής Αφρικής. Στον ήρωα αυτόν αποδίδεται η δημιουργία της οργανωμένης κοινωνικής ζωής.
Σύμφωνα με την φυλή Λούμπα ο Καλάλα Ιλούνγκα ήταν γιος του περιπλανώμενου πρίγκιπα Μμπίντι Κιλούε και της Μπουλάντα. Αυτή η τελευταία ήταν αδελφή του πύθωνα Νκόνγκολο. Ο Νκόνγκολο ζήλεψε τον γιο της αδελφής του και ανιψιό του Καλάλα και επιδίωξε πολλές φορές και με ποικίλους τρόπους να τον δολοφονήσει, φοβούμενος μήπως του πάρει την κυριαρχία. Ο Καλάλα όμως ξέφυγε από τις παγίδες του θείου του και κατέφυγε κοντά στον πατέρα του. Εκεί οργάνωσε στρατό, τον εκπαίδευσε στην πολεμική τέχνη και κατόρθωσε σε μάχη να νικήσει και να σκοτώσει τον πύθωνα θείο του και να κυριεύσει το βασίλειό του. Στην συνέχεια ένωσε τα δυο βασίλεια, το δικό του και του θείου του, και δημιούργησε ένα ισχυρό κράτος. Στην διάρκεια της βασιλεία του θέσπισε νόμους, οργάνωσε πολιτική εξουσία και δίδαξε τους υπηκόους του τεχνικές και τις τέχνες που ευνοούν την ανάπτυξη του πολιτισμού. Μεγάλο δώρο, καθώς ως γνωστόν ο πολιτισμός είναι η κλίμακα που οδηγεί τον άνθρωπο από την θνητότητα στην αθανασία και την θέαση του θείου. Συνεπώς το βασίλειο που δημιούργησε ο Καλάλα Ιλούνγκα ήταν ένα κράτος, στο οποίο οι άνθρωποί του ευημερούσαν και ο Καλάλα μετά θάνατον λατρεύτηκε ως ήρωας.
ΙΙΙ. Τσιμπίντα Ιλούνγκα
Για την φυλή των Λούντα ο αντίστοιχος ήρωας ονομαζόταν Τσιμπίντα Ιλούνγκα, και ήταν ο ιδρυτής της πρώτης αυτοκρατορικής δυναστείας της φυλής τους. Παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Λουέτζι, αλλά ο γάμος δεν απέδωσε απογόνους, με συνέπεια οι άνθρωποι του βασιλείου στην πλειονότητά τους να απογοητευθούν και να το εγκαταλείψουν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η αυτοκρατορία να διαλυθεί και οι υπήκοοι να μην υπηρετούν τον πολιτισμό και την δικαιοσύνη, αλλά να στραφούν πάλι πίσω στον νομαδικό και κυνηγετικό τρόπο ζωής. Μάλιστα κυνηγός έγινε και ο Τσιμπίντα Ιλούνγκα και με το πλούσιο κυνήγι που έφερνε στον οίκο του μπορούσε η όμορφη πριγκίπισσά του να ζει πλουσιοπάροχα.
Αυτά, γιατί μυθολογία έχουν και οι άλλοι λαοί.
Βιογραφία – Εργογραφία
Η Χρύσα Χρονοπούλου είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διδάκτωρ Φιλοσοφίας στον τομέα των Παιδαγωγικών και συγγραφέας.
Ως καθηγήτρια φιλόλογος υπηρέτησε σε Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας. Παράλληλα, δίδαξε στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο από το 1992 ως το 2002, ως επιστημονικός συνεργάτης στην Α΄ έδρα των Παιδαγωγικών, Γενική διδακτική των μαθημάτων και ειδική διδακτική των Αρχαίων Ελληνικών από το πρωτότυπο κείμενο. Δίδαξε ακόμη τα παιδαγωγικά στο ΑΤΕΙ Αθηνών και στην Μετεκπαίδευση των Εκπαιδευτικών.
Το 2006 εκλέχτηκε δημοτική σύμβουλος και ασχολήθηκε με τον πολιτισμό και την εκπαίδευση.
Από το 2012 ως το 2015 στο πλαίσιο της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων του Δήμου Αγίων Αναργύρων -Καματερού,σε συνεργασία με επιστημονική ομάδα λειτούργησαν λαϊκό Πανεπιστήμιο με την ονομασία Ακαδημία Πολιτών. Στην Ακαδημία προσκλήθηκαν και μίλησαν αξιόλογοι εκπρόσωποι του πολιτισμού από τον χώρο της επιστήμης και της τέχνης. Πραγματοποιήθηκαν 60 ομιλίες.
Ως συγγραφέας έχει δημοσιεύσει άρθρα σε περιοδικά παιδαγωγικά και ιστορικά και έχει εκδώσει τα εξής βιβλία:
1ον. Δούλοι και δουλεία στον Όμηρο. (πρώτη έκδοση Πατάκης 1989, δεύτερη έκδοση Ατραπός 2007).
2ον. Η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών από μετάφραση, 1992
3ον. Με αφορμή ένα ποίημα του Καβάφη, δοκιμή Αγωνίας για την ελληνική γλώσσα και την αλλοτρίωσή της, 1993
4ον. Η διαθεματική διδασκαλία ως διδακτική μέθοδος, 2004
5ον. Ιστολόγιον, συλλογή δοκιμίων, 2010
6ον. Ρόζα Ιμβριώτη της ζωής και του σχολείου, εκδ. Εμπειρία Εκδοτική, 2011.
7ον. Διδάσκω και μαθαίνω στο σχολείο, σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς, από τις εκδ. Γρηγόρη, 2013.
8ον. Όπου και όπως δει, Η διδασκαλία των ΑΕ από το πρωτότυπο, σε συνεργασία με τις φιλολόγους ΝέλληΤσενόγλου και Έφη Φλαριώτη, εκδ. Ownbook, 2015.
9ον. Συνομιλώντας με την ποίηση, εκδ. ήτορ 2016, δοκίμια εμπνευσμένα από την ποίηση.
10ον. Σημεία και τέρατα της Μυθολογίας, εκδόσεις ήτορ, 2017).
11ον. Ήρωες και Δαίμονες, εκδ. Μπατζιούλας, 2018
Από το 2009 διατηρεί Ιστολόγιο, στο οποίο έχει δημοσιεύσει πάνω από 350 άρθρα ιστορικά, πολιτικά, κοινωνικά, φιλολογικά, παιδαγωγικά. Διεύθυνση ιστολογίου: Chryssablog.wordpress.com
