Θῆριν τὸν τριγέροντα, τὸν εὐάγρων ἀπὸ κύρτων
ζῶντα, τὸν αἰθυΐης πλείονα νηξάμενον,
ἰχθύσι ληϊστῆρα, σαγηνέα, χηραμοδύτην,
οὐχὶ πολυσκάλμου πλώτορα ναυτιλίης,
ἔμπης οὔτ’ Ἀρκτοῦρος ἀπώλεσεν, οὔτε καταιγὶς
ἤλασε τὰς πολλὰς τῶν ἐτέων δεκάδας·
ἀλλ’ ἔθανεν καλύβῃ σχοινίτιδι, λύχνος ὁποῖα
τῷ μακρῷ σβεσθεὶς ἐν χρόνῳ αὐτόματος.
Σῆμα δὲ τῷδ’ οὐ παῖδες ἐφήρμοσαν οὐδ’ ὁμόλεκτρος,
ἀλλὰ συνεργατίνης ἰχθυβόλων θίασος.
Σε μετάφραση
Τον Θήρη τον υπέργηρο, που ζούσε από τους κιούρτους
με τις ψαριές τους τις καλές, που πιότερο
κι από τον κορμοράνο πάνω στο κύμα έπλεε,
που των ψαριών ήταν διαγουμιστής
ψαρεύοντας με δίχτυα και μακροβούτια μέσα σε σπηλιές,
που με σκαρί δίχως πολλά κουπιά έσχιζε το νερό,
μήτ’ ο Αρκτούρος2 πάντως τον εχάλασε
μηδέ η καταιγίδα τού άρπαξε τις μαζεμένες πια
πολλές των χρόνων του δεκάδες·
μα μες σε μια καλύβα από βούρλα πέθανε,
σαν λύχνος που εκράτησε πολύ και έσβησε μονάχος.
Κι αυτό το μνήμα εδωνά μήτε παιδιά τού το ’στησαν
μηδέ της κλίνης σύντροφος·
μόνο μια παρεούλα κολληγιάς, στο ψάρεμα συντρέχτες.
1) Είναι ένας από τους σπουδαιότερους επιγραμματοποιούς των ελληνιστικών χρόνων και ο μεγαλύτερος αντιπρόσωπος της Δωρικής-Πελοποννησιακής σχολής του επιγράμματος. Γεννήθηκε στον Τάραντα της Κάτω Ιταλίας (325/20 π. Χ.), την εποχή που η Ρώμη κατακτούσε ολόκληρη τη Μεγάλη Ελλάδα. Τότε οι ελληνικές πόλεις της Κάτω Ιταλίας ζήτησαν τη βοήθεια των βασιλιάδων της Ηπείρου, και στον πόλεμο του Πύρρου κατά των Ρωμαίων πήρε μέρος και ο
Λεωνίδας. ΄Όταν ο Πύρρος εγκατέλειψε την Ιταλία, τον ακολούθησε και ο ποιητής, ο οποίος μετά από μια ζωή έσχατης φτώχειας και περιπλάνησης πέθανε μακριά από την πατρίδα του γύρω στο 260 π. Χ. Σώζονται περίπου 100 επιγράμματά του ‒ τα περισσότερα είναι αναθηματικά και επιτύμβια ‒ στα οποία περιγράφει τη βασανισμένη ζωή των φτωχών και ταπεινών ανθρώπων με ρεαλισμό και τρυφερότητα.
2) Αρκτούρος: από τα λαμπρότερα αστέρια του νυχτερινού ουρανού. Βρίσκεται στην προέκταση της ουράς της Μεγάλης ΄Αρκτου ( είναι ο οὖρος, ο φύλακας της άρκτου) και ανήκει στον αστερισμό του Βοώτη. Χρόνος της επιτολής του είναι τα μέσα Σεπτεμβρίου και της δύσης του αρχές Νοεμβρίου, εποχή δύσκολη για τη ναυσιπλοΐα.
348
Πολύ ωραίο ποίημα και καταπληκτική μετάφραση. Γεωργία μου βρίσκεις πάντα ένα υπέροχο τρόπο να επικοινωνείς και να προσφέρεις. Ξανθίππη Ζαχαριάδου