Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν ποτέ πραγματικά καλή στη Γεωγραφία. Έπαιρνα πάντα « άριστα δέκα » στον έλεγχο, αλλά μάθαινα το μάθημα παπαγαλία κι έτσι σε δυο μέρες το πολύ το είχα πάντα ξεχάσει!

Είμαι όμως χίλια τα εκατό σίγουρη πως κανένας δάσκαλος, κανένα βιβλίο, κανένα βιντεάκι και κανένας τουριστικός οδηγός δεν μου είχε μιλήσει ποτέ για το Νησί της Φαντασίας.

Εσείς παιδιά μικρά και μεγάλα, το γνωρίζετε το Νησί της Φαντασίας;

Εγώ πάντως δεν είχα ιδέα ότι υπάρχει, μέχρι εκείνο το δειλινό που είχα πάει να περπατήσω στην παραλία για να σκεφτώ. Όλα μου έφταιγαν εκείνη την ημέρα και ήξερα ότι πριν έρθει η νύχτα πρέπει να σκεφτώ ορισμένα πράγματα. Έπρεπε οπωσδήποτε να σκεφτώ, αλλά δεν ήξερα τι. Σας  έχει τύχει ποτέ κάτι τέτοιο;

Περπατούσα λοιπόν στην ακροθαλασσιά απολαμβάνοντας εκείνο το υπέροχο χρώμα που παίρνουν τα σύννεφα λίγο πριν βουτήξει ο ήλιος στον ορίζοντα. Σκεφτόμουν ότι ακριβώς εκείνη τη στιγμή κάποιοι άλλοι άνθρωποι στην άλλη άκρη της γης θαύμαζαν τις πρώτες αχτίδες του, που έδιωχναν το πυκνό σκοτάδι.

Είχα αρχίσει να ηρεμώ μπροστά σ’ αυτό το θέαμα και ο ήχος του κύματος που έσκαγε στην ακτή γαργαλούσε τα αυτιά μου.

Ξαφνικά μου φάνηκε ότι άκουσα έναν αναστεναγμό. Γυρνάω δεξιά, τίποτα. Γυρνάω αριστερά, κανείς. Η ιδέα μου θα ήταν, σκέφτηκα. Μα πριν προλάβω να το σκεφτώ εντελώς αυτό, νά σου κι άλλος αναστεναγμός!

Γυρνάω απότομα το κεφάλι και το παιδάκι που απ’ ότι φαίνεται περπατούσε από πίσω μου μού λέει :

– Και πού να δεις τι χρώματα παίρνει ο ουρανός στο Νησί τέτοια ώρα!

– Ποιο νησί; ρώτησα παραξενεμένη.

– Της Φαντασίας, απάντησε το παιδάκι.

– Ποιας Φαντασίας…. και για στάσου, πού ήξερες εσύ τι σκεφτόμουν εγώ; ξαναρώτησα εκνευρισμένη

– Το Νησί της Φαντασίας είναι τεράστιο, μόνο που κανένας από μας δε μπορεί να το δει από μακριά, είπε εκείνο αδιαφορώντας για τις ερωτήσεις μου.

– Μπα και γιατί παρακαλώ; έκανα εγώ, αποφασισμένη να το ρίξω στην πλάκα.

– Γιατί είναι αόρατο, είπε σαν να έλεγε το φυσιολογικότερο πράμα του κόσμου! Τα πλοία περνάνε δίπλα του κι ούτε ένας ναύτης δεν το βλέπει. Τα αεροπλάνα περνούν από πάνω του κι είναι σίγουρο πως κανένας μα κανένας πιλότος δεν το έχει δει ποτέ του.

– Έλα τώρα που…

–   Μόνο οι γλάροι, τα ζώα και τα ψάρια της θάλασσας που ζουν γύρω απ’το Νησί ξέρουν ότι είναι εκεί, συνέχισε το παιδάκι σαν να μη με άκουσε. Όμως το κρατούν μυστικό απ’ όλους, είπε και την ίδια στιγμή έσκασε στα γέλια.

– Γιατί γελάς τώρα; ρώτησα παραξενεμένη.

– Και να ήθελαν να μαρτυρήσουν το μυστικό, ποιος θα τους καταλάβαινε; Μιλάνε τα ψάρια; Ποιος μπορεί να καταλάβει ένα γλάρο όταν φωνάζει;

Κούνησα το κεφάλι μου συμφωνώντας. Είχα αρχίζει να διασκεδάζω με αυτήν την ιστορία κι ήθελα να ακούσω κι άλλα.

Κάθισα στην άμμο δίπλα στο παιδάκι, του χάιδεψα το κεφάλι και το ρώτησα:

– Πόσων χρονών είσαι ;

– Εκατό, μου απαντά ρίχνοντας μια πέτρα στη θάλασσα.

Ευτυχώς που δε σηκώθηκα να φύγω ακούγοντας μια τέτοια απάντηση γιατί από τότε άλλαξε η ζωή μου και θα ήταν κρίμα να έχανα τέτοια ευκαιρία.

Δεν θα σας απασχολήσω με τα προσωπικά μου ΄ ένα θα σας πω : σε αυτό το Νησί της Φαντασίας ( ναι, ναι υπάρχει τούτο το Νησί ) γίνονται πράματα και θάματα!

Αν αρχίσω να σας τα μαρτυράω όλα, θα πρέπει να μιλάω χίλιες μέρες και χίλιες νύχτες. Θα βαρεθείτε να με ακούτε, θα πεινάσετε, θα διψάσετε, θα θέλετε να παίξετε κάτι άλλο, ακόμα και να πάτε στο σχολείο ή στην δουλειά…και μετά, ποιος θα μείνει μαζί μου ;

Γι’αυτό θα σας πω όσα εμένα μου έκαναν εντύπωση και τα άλλα πηγαίνετε να τα βρείτε μόνοι σας.

Δε μπορείτε;  Και γιατί παρακαλώ; Επειδή είναι αόρατο;

Ε, και τι με αυτό ; Εγώ είπα πως δε μπορείτε να το δείτε από μακριά, όχι πως δε μπορείτε να πάτε άμα θελήσετε!

Στο Νησί πάτε όποια στιγμή θέλετε χωρίς να χρειάζεται να αγοράσετε εισιτήρια, να φτιάξετε βαλίτσες ή να αποχωριστείτε τους αγαπημένους σας φίλους. Άσε που δε χρειάζεται να πάρετε την άδεια κανενός για να ταξιδέψετε ως εκεί!

Θέλετε να σας πώς, ε;

Μα με το μυαλό σας!

Λοιπόν είστε έτοιμοι ;

Κλείστε τα μάτια σφιχτά σφιχτά και σκεφτείτε πως περπατάτε πολλή πολλή ώρα σε ένα καταπράσινο λιβάδι με ζωάκια που κάνουν παρέλαση χοροπηδώντας.

Ή ότι κολυμπάτε βαθιά μέσα στη θάλασσα καβάλα σ’έναν ιππόκαμπο κι έχετε για συντροφιά μικρά γοργονάκια.

Ή, ότι πετάτε γρήγορα ανάμεσα σε τεράστια άσπρα σύννεφα και χαιρετιόσαστε με τους αετούς, τους πελαργούς και τα χελιδόνια τ’ουρανού.

Διαλέξατε πώς θέλετε να ταξιδέψετε ;

Τέλεια! Ξεκινααααααάμε!

Ωραία ΄ φτάσαμε!

Το πρώτο πράμα που είδα εγώ από το Νησί της Φαντασίας όταν με οδήγησε τελικά εκεί το παιδάκι που ήταν εκατό χρονών, είναι η τεράστια αμμουδιά του, που δεν έχει ούτε ένα τόσο δα μικρό πετραδάκι. Όπου γυρίζεις να κοιτάξεις, βλέπεις ψιλή ψιλή άμμο, σαν σκόνη, στο αγαπημένο σου χρώμα.

Αυτή η άμμος είναι πολύ παράξενη :

Μπορείς να σκάψεις με το φτυάρι, μπορείς να φτιάξεις πύργους και κάστρα, αλλά όταν φυσά δεν κουνιέται από τη θέση του ούτε ένας τόσος δα μικρός κόκκος. Όσο κι αν προσπαθεί ο αέρας να την αναποδογυρίσει και να την κάνει άνω κάτω, δεν τα καταφέρνει!

Κι αν πάει κάποιος να γεμίσει τον κουβά του με αυτή την άμμο που είναι ψιλή σαν σκόνη για να την πάει σπίτι του…δεν μπορεί! Μόλις φύγει από την αμμουδιά, όλη η άμμος που έχει μαζέψει εξαφανίζεται από τον κουβά και γυρίζει στη θέση της.

Φεύγει ακόμα κι αν βάλεις καπάκι στον κουβά!

Σε αυτή λοιπόν την παραλία, μόλις αρχίσει να νυχτώνει, εμφανίζεται ένας γέρος μ’ ένα τεράααστιο, άδειο σακί.

Κανείς δεν ξέρει από πού έρχεται, όλοι όμως τον περιμένουν μόλις ο ήλιος κουραστεί να μας φωτίζει και πάει για ύπνο.

Αυτός ο γέρος είναι στ’ αλήθεια πολύ πολύ μεγάλος και κανείς δεν ξέρει πόσων χρονών είναι. Και ο ίδιος δε νομίζω να θυμάται πότε είναι τα γενέθλιά του. Πάντως, είναι πολύ πιο ηλικιωμένος κι από τον πιο γέρο που έχετε ποτέ συναντήσει.

Στο Νησί της Φαντασίας τον λένε «ο Γέρος με την Άμμο» και όλοι τον αγαπούν.

Περπατά αργά πάνω στην παραλία και γεμίζει το τεράστιο σακί του με την άμμο, που είναι ψιλή σαν σκόνη. Όταν το σακί γεμίσει, ο Γέρος εξαφανίζεται! Και δίπλα του να’σαι, δε μπορείς να καταλάβεις από πού έφυγε!

Όλοι στο Νησί, όμως, ξέρουν πού πάει..

Θα το πω και σε σας : πηγαίνει σε όλα τα σπίτια του κόσμου που έχουν παιδάκια μικρά και μεγάλα, με τη σειρά.

Εάν την ώρα που θα έρθει σπίτι σας έχετε πλυθεί, έχετε βάλει τη πυζάμα σας και έχετε ξαπλώσει, τότε, ανοίγει το σακί και ρίχνει με τα δάχτυλά του λίγη από την άμμο ( που δεν έχει εξαφανιστεί από μέσα )  πάνω στα κουρασμένα μάτια σας.

Εσείς δε μπορείτε να τον δείτε ούτε να καταλάβετε τη σκόνη που πέφτει στα μάτια σας. Σιγά-σιγά, όμως, τα ματάκια κλείνουν, ο ύπνος έρχεται και η μαγική άμμος από το Νησί της Φαντασίας σας χαρίζει τα πιο γλυκά και χαρούμενα όνειρα!

Κι αν είστε τυχεροί, πηγαίνετε ταξίδι στο Νησί της Φαντασίας και μένετε εκεί όλη τη νύχτα παίζοντας τα πιο απίθανα παιχνίδια που έχετε ποτέ φανταστεί ή παίρνοντας τις απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν έχετε ποτέ  τολμήσει να κάνετε!

Ίσως και να καταφέρετε να ανακαλύψετε από πού έρχεται κάθε βράδυ ο Γέρος με την Άμμο και πώς μπορεί να κουβαλάει στην πλάτη του ένα τόσο τεράααστιο σακί γεμάτο με τη μαγική σκόνη του ύπνου.