Η μαντάμ Σιλένα απαντά σε απορίες αναγνωστών επί λογοτεχνικών ζητημάτων και θεμάτων τέχνης

 Αγαπητή μαντάμ Σιλένα 

Έχω μόνο ένα πόθο και ένα στόχο στη ζωή μου: να γράψω ένα μυθιστόρημα με θέμα την ζωή μου – η οποία, κατά την γνώμη μου, υπήρξε συναρπαστική. (Θα είναι, πιστεύω, ένα τελείως πρωτότυπο μυθιστόρημα, εφόσον κανένας άλλος δεν έχει γράψει ποτέ για το συγκεκριμένο θέμα.)

Γνωρίζω βεβαίως ότι υπάρχουν άπειρα εργαστήρια δημιουργικής γραφής, παντού, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε τετράγωνο της χώρας μας, δυστυχώς όμως, εγώ δεν μπορώ να προσφύγω σε κάποιο από αυτά, για λόγους που δεν θα ήθελα να αναφέρω εδώ. Έτσι, καταφεύγω σε σας για να με καθοδηγήσετε.

Δεν θέλω πολλά πράγματα: να μου πείτε μόνο πώς να αρχίσω το μυθιστόρημά μου, πώς να καλύψω τουλάχιστον 150 σελίδες, και πώς να το τελειώσω.

 Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων

 Χ. Π.

Αγαπητέ κ. Χ. Π.

Δεν θα υπεκφύγω συμβουλεύοντάς σας, όπως συνηθιζόταν παλιά, «να διαβάσετε νεοελληνική λογοτεχνία…» Έχει αποδειχτεί σήμερα πως αυτή η συμβουλή υπήρξε ολέθρια –  γιατί οι περισσότεροι, παρερμηνεύοντας, άρχιζαν να γράφουν ακατάσχετα, με σκοπό να δημιουργήσουν νεοελληνική λογοτεχνία (πράγμα που κατάφεραν) και να έχουν μετά να διαβάσουν.

Σας λέω μόνο πως βρίσκω θεμιτή την πρόθεση σας να γράψετε κι εσείς, όπως τόσοι άλλοι, ένα και μοναδικό αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα. Ας μην ξεχνάμε πως, κατά τον Ρ. Ν. Φέαργουελ, μόνο για την δική του ζωή μπορεί να γράψει εντίμως ένας επίδοξος συγγραφέας ο οποίος, όπως ο πρίγκιπας Μίνσκιν στον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι, ζει αθώα, «σ’ ένα διαρκές παρόν, με αποχρώσεις  αδιαφορίας», και ταυτόχρονα, σκέπτεται συνεχώς «πως θα μπορούσε κάλλιστα και να μην έχει υπάρξει ποτέ», κατά την άσκοπη τελεολογία του Καντ.

Γράψτε λοιπόν για το μοναδικό θέμα που γνωρίζετε καλά, έχοντάς το «φάει με το κουτάλι» (εφόσον σύμφωνα με την φαινομενολογία του Χούσσερλ, για να γνωρίσει κανείς κάτι πρέπει να το γευτεί, όπως η αράχνη, που συλλαμβάνει στον ιστό της διάφορα ετερόκλητα στοιχεία και, τρώγοντάς τα ομογενοποιημένα με το σάλιο της, δύναται να τα μετατρέψει σε δική της ουσία.)

Βεβαίως, εδώ απαιτείται κάποια προσοχή: δύσκολα αφομοιώνεις κάτι που η ουσία του δεν είναι απολύτως συμβατή με την δική σου- λ.χ. έναν οδοστρωτήρα ή ένα τσουνάμι ή μια παπαδιά. Για τον λόγο αυτό, ο επίδοξος συγγραφέας ενός εύπεπτου μυθιστορήματος, εκτός από τη ζωή του, πρέπει να διαθέτει και «όσφρηση».

Λοιπόν:

Θα αρχίσετε από την γέννησή σας. (Προτείνω ως αρχική φράση το: «Ω, Θεέ μου!» Σίγουρα θα τραβήξει την προσοχή του αναγνώστη.  Με την ίδια φράση μπορείτε και να τελειώσετε το μυθιστόρημά σας….)

Στις ενδιάμεσες σελίδες, θα παρεμβάλλετε 148 γεγονότα από τη ζωή σας, κατά σειρά εμφανίσεως κατά προτίμηση, καθώς και σκέψεις και σχόλια επ’ αυτών, χωρίς να σας ανησυχεί το ποιον θα ενδιαφέρουν. Όλες οι εμπειρίες είναι ισότιμες, όπως υπαινίσσεται ο Αλμπέρ Καμύ, και όλες οι αξίες ισοπεδώνονται μπροστά στην ηθική της ποσότητας.

Σας εύχομαι καλή επιτυχία

Δική σας

Μαντάμ Σιλένα