Ζωγράφος
Το μόνο που αδυνατεί να κάνει ο ζωγράφος είναι να σεργιανίσει μέσα σ’ ένα πίνακά του, να δει τους μαιάνδρους των ποταμών που ζωγράφισε, να τραγουδήσει το τραγούδι της νεροσυρμής, να μαγευτεί απ’ τα μαγικά φτερά της πεταλούδας, να ακούσει τον αυλό του γητευτή, να χτυπήσει στην πλάτη τον μέθυσο που πίνει αψέντι στη γωνιά του δρόμου κάτω από το φανοστάτη. Απ’ αυτή την άποψη ο ζωγράφος μοιάζει του θεατή που μπαίνει απ’ έξω στο μέσα του πίνακα.
Ελευθερία
Αγαθό που κοστίζει ακριβά η απόκτησή του. Κατακτιέται. Δεν παραχωρείται. Ωστόσο, έχει και μια άλλη πλευρά, οφείλεις να αναλάβεις επιλέγοντας ελεύθερα το βάρος της ευθύνης σου απέναντι στη ζωή, τον εαυτό σου και τις πράξεις σου. Επιπλέον δεν νοείται ελευθερία χωρίς το πρόσωπο του Άλλου. Τέτοια ελευθερία δεν έχει πλάκα. Τι να την κάνεις μοναχός σου;
Γραφή
Γραφή δεν είναι: μου ‘ρχεται κάτι ουρανοκατέβατο και το ρίχνω στο χαρτί ή το πληκτρολογώ έτσι ως έτυχε. Γραφή είναι μία διαδικασία με αμφίβολο αποτέλεσμα ή ανεπαρκές, ή, τις περισσότερες φορές, αποτυχημένο. Μοιάζει σαν να προσπαθείς να βάλεις το περιεχόμενο ενός μπουκαλιού μέσα σ’ ένα ποτήρι και το περισσότερο απ’ αυτό να χύνεται απ’ έξω. Το παιχνίδι της γραφής – γιατί παιχνίδι είναι – φαίνεται συνήθως μάταιο σ’ αυτόν που το παίζει, ακόμα κι όταν για τους άλλους δεν είναι.
Ζωή
Η ζωή δεν είναι αλλού. Η ζωή δεν είναι την άλλη φορά. Η ζωή δεν είναι αυτή που δε ζούμε, ή αυτή που δε ζήσαμε, δεν μπορέσαμε, δεν προλάβαμε, δεν μας άφησαν να ζήσουμε. Η ζωή είναι εδώ, η ζωή είναι τώρα. Αυτό που ζούμε είναι η ζωή. Ζωή είναι η στιγμή και οι μέρες της. Είναι ο δρόμος που ανοίγουμε και βαδίζουμε μέσα του.
