ΒΥΘΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Η παραστατική γεωμετρία μου χρησίμευσε τελικά
να προβάλλω στον ουρανό τους αστερίες
και τα κοχύλια του βυθού μου.
Κάποτε μες από σκοτεινές σπηλιές αναδύονται
επώνυμες νεράιδες
και με κάθετες προβολές εκτοξεύονται στον ουρανό
ν’ αγκαλιαστούν με τους αγγέλους μου-
εκείνες τις ζωγραφιές στα μαθητικά μας τετράδια.
Τότε γίνονται όλα ένα, γιατί ο βυθός μου
είν’ ένας άλλος ουρανός!
Η διαφάνεια της αθωότητάς μου προκύπτει
με τέτοιες διαρκείς προβολές της αγάπης
στα δυο επίπεδα
και καθώς οι ψυχές ανεβοκατεβαίνουν
τρίβονται
και παράγεται το ποθούμενο
φως
ΤΟ ΚΑΡΦΙ
Κάρφωσα το βλέμμα μου
στο δικό σου
σαν να καρφώνω στον τοίχο
ένα καρφί
να κρεμάσω το ρούχο μου.
Με δύναμη
γρήγορα
κάθετα
βαθιά
προσεκτικά
να μη στραβώσει
να μη πέσουν καταγής
σκόνες
αναλήθειες
υπερβολές
που πρέπει μετά
να τις σκουπίσεις.
Κάρφωσα το βλέμμα μου
στο δικό σου
και κρεμάστηκα
πάνω του.
ΤΟ ΠΑΞΙΜΑΔΙ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
Όλη τη βδομάδα μαζεύω την τροφή μου
μια φλούδα ελπίδας, ένα φυλλαράκι δυόσμο
την υπόνοια μιας μικρής έστω ευτυχίας
και άλλα πολλά διαιτητικά -και την Παρασκευή
το βράδυ κοιτάζω το παξιμάδι της μοναξιάς.
