[…]

              Και μην ξεχνάς μου είπε κάποτε / από το ζώδιο του Κριού/ φέρνει ο βοριάς το φως μεσ στις μηλιές.  (Β. Γκ. Ζέμπαλντ, «Τριγωνομετρία των σφαιρών», μτφρσ. Λένια Ζαφειροπούλου)

ΑΠΟΡΙΑ 

Ποιο ζώδιο να περιμένεις

στις πόλεις φως να φέρει

αφού μηλιές δεν έχουν πια εδώ. 

Μόνο νεράντζια και λωτούς

βλέπεις πεσμένα κάτω,

ανάκατα με φύλλα γκρίζα.

Και οι βροχές κι αυτές

χτικιάρες, μούχλα,

βουβά σαπίζουνε τα σπίτια,

ενώ κάθε λογής σεισμοί

χορεύουν σε πλαγιές γυμνές.

Κι ένας Αιγόκερος δειλός

σε δάσος χάνεται, μακριά

σε ρεματιές και πέτρες,

μη δίνοντας σκυτάλη

σ’ απορημένο Υδροχόο

αισθηματία.

Απόγνωσης το κλάμα,

δες, βγάζουν τα ερείπια.

Κι άκου, βρύση το δάκρυ

τρέχει στα καμένα.

Κι όμως υπάρχει ελπίδα;

Ναι! μια Ελπίδα, πάντα.

Κι ένας αέρας ξελογιάρης!