Ι

Ο θάνατος σκύβει πάνω μου,
πρόβλημα σκακιστικό.
Κι έχει τη λύση.

Tomas Transtremer, Χαϊκού από τη συλλογή «Το μεγάλο αίνιγμα», (Τα Ποιήματα, Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου, Printa)

[Απόκριση Ι]

Όχι, δεν παίζω σκάκι, να του πεις!
Καβάλα στ’  αλογάκι μου κι απάνω από την τάφρο,
θα μπω στον πύργο να ταμπουρωθώ.

Κι ας περιμένουνε τα μαρμαρένια αλώνια!

ΙΙ

Τα παράθυρα,
τα πεινασμένα παράθυρα,
χώνουν τα δέντρα σαν καρφιά
μες στην καρδιά μου.

Anne Sexton, Το δωμάτιο της ζωής μου (απόσπ.), (Ποιήματα,
Εισαγωγή-Μετάφραση: Δήμητρα Σταυρίδου, Printa)

[Απόκριση ΙI]

Πεινασμένα μάτια,
μα κλειστά παράθυρα.
Τα καρφιά δε φτάσαν,
παρά για να σταυρώσουν
τα παραθυρόφυλλα.

ΙΙΙ

Εκείνη είναι στέρεη.
Όσο για μένα, εγώ είμαι νερομπογιά.
Φεύγω με το νερό.

Anne Sexton, Για τον εραστή μου που επέστρεψε στη γυναίκα του (απόσπ.)  (Ποιήματα,
Εισαγωγή-Μετάφραση:  Δήμητρα Σταυρίδου, Printa.)

[Απόκριση ΙΙΙ]

Είναι κανείς μας, Άννα, στέρεος;
Νερομπογιές είμαστε όλοι
(κάποιοι λιγάκι πιο πηχτοί μονάχα!)

Και τρέμουμε στην πρώτη αναποδιά
του ουρανού.

ΙV

Πρέπει να ζήσουμε
με τα ψιλά γράμματα του χορταριού
και το υπόγειο γέλιο.

Tomas Transtrӧmer, Χαϊκού από τη συλλογή «Η πένθιμη γόνδολα», (Τα Ποιήματα, Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου, Printa.)

[Απόκριση ΙV]

ΟΚ.
Ας ζήσουμε κι εμείς, οι τυχεροί,
στον εικοστό πρώτο αιώνα:
γυαλιά πρεσβυωπίας,
ακουστικά βαρηκοΐας
και  μ’ ένα φαρμακείο υπό μάλης.

(Αρκούν,
την ομορφιά να συλλαβίσεις;)