ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
Στη μνήμη του Χριστόφορου Λιοντάκη
Αλήθεια, τι να γίνεται,
όταν ένας ποιητής πεθαίνει;
Παραδείγματος χάρη, εκείνο το πελώριο φτερό
που χρόνια φώλιαζε στη ραχοκοκαλιά του
─ κρυφά, ξέρετε τώρα ─
μήπως ελευθερώνεται επιτέλους;
Και ποιος κληρονομεί, νέμεται ή κουρσεύει
στοίβες δουβλόνια και πολύτιμα πετράδια
των λέξεων που θησαύριζε;
Πάντως, όσο κι αν κάθε φορά
παρατηρώ τόσο προσεχτικά,
δεν είδα ποτέ να σχίζεται η σελίδα τ’ ουρανού
─ όπως πίστευα κάποτε.
Τα τρένα, έστω περίλυπα, συνεχίζουνε τα δρομολόγιά τους,
η καθημερινή σκουριά μας εξακολουθεί,
άδεια πρόσωπα λογομαχούν με άδεια πρόσωπα.
Όμως, αν ξυπνήσουμε νωρίς,
ίσως και να προλάβουμε
σταγόνες αίματος στης ψυχής τ’ ανθοπέταλα,
ίσως και να προλάβουμε την τελευταία χορογραφία του
σ’ ένα ιδρωμένο υπόγειο.
Κι αν, επιμένοντας, αργά το βράδυ
μεγαλόφωνα διαβάσουμε τους στίχους του,
ίσως να διακρίνουμε ανάμεσά τους
τη μακρινή κι αόρατη αποβάθρα,
όπου άφησε, θαρρείς ειδικά για εμάς,
μια φθαρμένη κόκκινη βαλίτσα,
κλειδωμένη, με περιεχόμενο άγνωστο για πάντα.
Βιογραφικό σημείωμα:
Ο Νίκος Παπάνας έχει δημοσιεύσει ποιήματα, μεταφράσεις ποιημάτων και δοκίμια για την ποίηση σε έγκυρα περιοδικά. Τον Οκτώβριο του 2019 κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή «Πρώτη δημοτικού και άλλα» (Εκδόσεις Ιωλκός).
Ωραιότατο το ποίημά σας κύριε Ν.Παπάνα .Συγκινεί πρωτίστως η αφιέρωση σ’έναν εξαίρετο ποιητή ,στη βαλίτσα του οποίου- αν και εφόσον την εντοπίσουμε- θα βρούμε πολλά από εκείνα που, ενθέρμως έγραψε, για όλους εμάς, για το αύριο.
Όταν ένας ποιητής πεθαίνει ,ό,τι γνώρισε,όσα βίωσε τα άφησε ως παρακαταθήκη για εκείνους που θα τολμήσουν να τον μελετήσουν .Ωστόσο ,κάθε δημιούργημα ,σημαίνει και έτσι πρέπει να ιδωθεί κάτι νέο, το οποίο πιστώνεται με ιδιαίτερο τρόπο στις επόμενες γενιές ,σαν ένα κεφάλαιο ικανό να στηρίξει και να σηκώσει τον αναγώστη επάνω ,ώστε να διακρίνει και αυτός τι σημαίνει ποιητικό υποκείμενο !Σαφώς και ένα περιεχόμενο παραμένει άγνωστο εφόσον δεν κοινοποιείται ή οι καιροί δεν είναι για ποίηση .Αλλά οι συνεχιστές των ποιητών προκαλούν και προσκαλούν τον αναγνώστη σε μια αναγνωστική απόλαυση .Γι αυτό σας συγχαίρω ιδιαίτερα.
έγραψα εδώ ένα σχόλιο που αφορά στο ποίημα του Ν.ΠαπάναΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
Στη μνήμη του Χριστόφορου Λιοντάκη
και δεν υπάρχει ,γιατί ;
Σας ευχαριστώ πολύ για την ευγένειά σας!
Το κληροδότημα του ποιητή είναι γνωστό, θαρρείς ειδικά για εμάς, ταυτόχρονα όμως per se άγνωστο…
Ν Π