Λάμπει η αγάπη
Σ’ αγκαθωτό στεφάνι
Κάθε σου Πάσχα

Πάλι και πάλι

 Είναι παρών παντού

 αλλά έχει από χρόνια πια σωπάσει

 Μύστης κρυφής ελπίδας

 και γνώστης ουράνιων μηνυμάτων

 κρύβεται και φοβάται

 τους  θούριους της βίας

 και των θυμάτων τις κραυγές

 Έχει γαλουχηθεί

 με τα μυστήρια των θαυμάτων

 Ωστόσο ακόμα δεν κατάφερε

 να οδηγήσει με σιγουριά

 το παρελθόν στο μέλλον

 Δύσκολο, βλέπεις, ν’ αλλάξουν οι ψυχές

 Με καρτερία αφουγκράζεται τον πόνο

 Μάταια σταυρώνεται πάλι και πάλι

 Κάθε χρόνο

  Μην αμελήσετε

Αν δείτε κάποιον

με μάτια ορθάνοιχτα

και χέρια σε έκταση

πλατειές παλάμες

για να κρατάει γερά τις δυσκολίες

πληγές το σώμα του γεμάτο

γιατί επιμένει

όλα να τα αισθάνεται

απ’ ευθείας στο πετσί του

ωμά

όσα ακούει και βλέπει

όσα πονάνε

μην αμελήσετε

-η ανθρωπότητα ολόκληρη

τον ψάχνει-

εκεί που θα τον βρείτε

να τον σταματήσετε αμέσως

μέχρι να έρθει η ιντερπόλ

ή κάποια άλλη αρχή διεθνής

-δεν είναι βέβαιο αν έχει καν πατρίδα-

να τον αναγνωρίσει επισήμως.

Δεν ξέρουμε ακριβώς

γιατί τον θέλουν τόσο

ίσως  επειδή χανόμαστε επιτέλους

ή ίσως

επειδή υπάρχει κίνδυνος

να επιβιώσουμε ακόμα λίγο

-όλοι ανησυχούμε-

και είναι επείγον να βρεθεί

Μην αμελήσετε

κανείς δεν ξέρει

τι ακριβώς τον θέλουν

ή για να τον συλλάβουν

-αφού δεν ξέρουν τις προθέσεις του

και πού κινείται-

ή για να μας δώσουν λίγη ελπίδα

πως επιτέλους βρέθηκε ο σωτήρας

που θα μας οδηγήσει σε μια λύση

Πάντως εσείς

άμα τον βρείτε

εκεί που κρύβεται

-μπορεί και να φοβάται

που είναι τόσο διαφορετικός-

ή απλά υπάρχει

μην τον αφήσετε να φύγει

ολόκληρη η ανθρωπότητα τον περιμένει

Θα τον αναγνωρίσετε αμέσως

η σκιά του

έχει το σχήμα του σταυρού

σύμπτωση βέβαια

καμία δεν έχει σχέση

με ιστορίες παλιές

και με θρησκείες

απλά είναι ο μόνος

που έχει μείνει ακέραιος

μες στα χρόνια