Σε κόκκινη αγκαλιά ανθίζει το χαμόγελο
στο θάνατο που αφειδώς σκορπίζεται
δείχνει τα δόντια του
ενώ γύρω οργιάζει η φύση
κι εξακοντίζεται το Φως
στα πιο βαθιά σκοτάδια.

Σπίνοι πάνω στα κλαδιά των συννέφων
γίνονται βροχή από νότες
σε μέρες στεγνές
άνεμοι
μικροί βοριάδες σγουρομάληδες
βάζουν μπροστά τις φτερωτές των μύλων.

Τα φύλλα των δέντρων παλεύουν
με το φαιοκίτρινο σεντόνι που σκεπάζει
πεισματικά μέρες και νύχτες.

Ανεμοδαρμένοι φόβοι παρατηρητές,
μέρες και νύχτες αγρυπνούν κι ολολύζουν
μπροστά στο επερχόμενο.

Μυρωδιές ακατάληπτες, κάτι σαν παλιό κρασί
σαν πασχαλιές ή σαν ψητό
που βγήκε από το φούρνο
μαζί με το πανάκριβο άρωμα γυμνής γυναίκας
μπροστά στον καθρέφτη
ξετρελαίνουν τα χελιδόνια τα παιδιά
την έγκλειστη ήβη των χυμών.

Μπαρούτι- λιβάνι ξεχασμένο της Μεγαλοβδομάδας-
ιδρώτας της αγωνίας
αγωνία δίχως τέλος.

Περπατάνε οι σκιές στην άσφαλτο
μιας άνοιξης δίχως σώμα
σέρνονται οι ανάσες τη νύχτα.

Ριπές το απαγορεύεται γδέρνει την ηρεμία των νερών
τα χελιδόνια παίρνουν τις κόκκινες κορδέλες
πλέκουν στεφάνια με κόκκινα λουλούδια.

Οι σειρήνες που ουρλιάζουν γίνονται κελαηδίσματα
οι μάσκες γίνονται πεταλούδες
Ανά δύο μέτρα χιλιάδες εργάτες στην Πλατεία…

..