IV
Αυτό το βράδυ
Εκτροχιάζονται οι διαδρομές
Κουβάρια μπλέκονται
Σ’ ακατανόητους προορισμούς
Σε δάση άβατα μυθολογίας ξεχασμένης
Σαν ενυδρεία θολά με ολογράμματα λύκων και αγριόχοιρων
Αυτό το βράδυ
Που θα δώσει άλλα διδάγματα σε σένα
Και νοσταλγία ανεξήγητη σε μένα, αυτό το βράδυ
Ή κάποιο παρόμοιο
Θα εξαφανιστούμε απ’ τη ζωή μας
Να προστεθούν δυο αστερίσκοι
Στους αναρίθμητους
Στο κείμενο του ουρανού, εκείνο, το πρωτόλειο
Που συμπληρώνεται ακατάπαυστα
Αυτό το βράδυ, που για σένα βρίσκεται στο μέλλον
Κι εγώ σχεδόν το έχω λησμονήσει
Τρίτο βράδυ για σένα, χιλιοστό για μένα-
