ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ  ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ

 

Σχεδιάζεις ένα κίτρινο κύκλο

στην άσπρη σελίδα

και ο ήλιος επικάθεται πάνω στα χέρια σου.

Και δίπλα είναι η σκιά.

Και τα χέρια σου αλλάζουν θέση στο τραπέζι,

από τον ήλιο στη σκιά

μια ρόδινα, μια  μελανά,     

απ᾽τις σκιές στον ήλιο

σαν σε μια πρώτη σπουδή χρωμάτων

πότε ζεστά, πότε κρύα,     

κοντά,  μακριά

  ̶ σαν σε μια πρώτη άσκηση θανάτου.

 

 ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

 

Του κίθε μπλόμ, του κίθε μπλα,

ένα δάσος με τις ρίζες προς τα πάνω

ένα κύμα με χαίνον στόμα,

ένα φτερωτό κουμπί,   

ένας νάνος φαγωμένος από ένα φουντούκι

     

  ̶ κi ένα πορτοκάλι.

 

Ένας δρόμος τρις συνεστραμμένος

και στο τέρμα του,

ένα αυγό από ζάχαρη

μέσα στο οποίο κατοικεί μια κουκουβάγια από βελούδο,                                                                                          

ένα χρυσαφένιο κουνούπι

κι ένα πορτοκάλι.

 

Ένα φίδι από μέλι,

ένα κλειδί από τσόχα,

μουδιασμένα αστέρια, ένα προς ένα

 ̶ κι ένα  πορτοκάλι

 

πεταμένο στην νύχτα την γυμνή.

Το φεγγάρι.

 

ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΕΙΝΩ

 

Ήθελα να μείνω μες στο Σεπτέμβρη

στην ερημική και χλωμή παραλία,

 

ήθελα να φορτωθώ την τέφρα

 

των ανήσυχών πετεινών μου

 

ο βραδυκίνητος αέρας να πέφτει για  ύπνο

 

μες στα μαλλιά μου σαν το νερό στις τράτες·

 

ήθελα μια νύχτα να ανάψω 

 

τσιγάρο χλωμότερο και απ’ το φεγγάρι,

 

και γύρω μου – κανέναν, μόνον τη θάλασσα

 

με την δύναμη της, κρυφή και σοβαρή·

 

ήθελα να μείνω μες στο Σεπτέμβρη,

 

παρούσα στο πέρασμα του χρόνου,

 

με ένα χέρι να ακουμπάω τα δέντρα, με το άλλο

την γκρίζα άμμο – και να γλιστρώ

ταυτόχρονα με το καλοκαίρι προς το φθινόπωρο …

 

Αλλά για μένα είναι προκαθορισμένες

 

μάλλον δραματικότερες αναχωρήσεις.

 

Το πεπρωμένο μου είναι να ξεριζώνομαι από τοπία

 

με την ψυχή ανέτοιμη,

 

όπως είναι και να φεύγω από την αγάπη

 

όταν έχω ακόμη ν’ αγαπήσω …

 

 

 

 

Η NINA CASSIAN (Renée Annie Cassian) γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1924: μας. Θεωρείται μία από τις πιο γοητευτικές γυναίκες της ρουμανικής λογοτεχνίας: ποιήτρια, πεζογράφος, δημοσιογράφος και μεταφράστρια (Μεταξύ άλλων μετέφρασε τους Γιάννη Ρίτσο και Ανδρέα Ρέντη), συνθέτης λίντερ και μουσικής δωματίου. .

Δημοσίευσε πάνω από 50 βιβλία ποίησης, δοκίμια και πεζά και ποιητικά και εφηύρε μια νέα γλώσσα, την «γλώσσα spargă» (Ρουμανική γλώσσα, από την οποία μέρος των ουσιαστικών, των ρημάτων και των επιθέτων αντικαθίστανται με λέξεις που εφευρίσκει η ίδια).

Το 1985 εγκατέλειψε τη χώρα και εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί ξεκίνησε δημοσιεύοντας ποιήματα σε μετάφραση, συμπεριλαμβανομένων μερικών από τα δικά της, και μετά παρουσίασε την πρώτη της συλλογή ποιημάτων στα αγγλικά, για την οποία έλαβε το 1994 το βραβείο «Tο χρυσό λιοντάρι» της Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης. Το 1998 δημοσιεύει το TAKE MY WORD FOR IT, μια τελευταία προσθήκη σε ένα έργο που περιλαμβάνει περισσότερα από πενήντα βιβλία. Επιστρέφει περιοδικά στη Ρουμανία μετά το 1990, ειδικά στις συναντήσεις των συγγραφέων της διασποράς που συναντώνται στην πόλη Neptun. Το 2003, για την 80η επέτειο της, εκδίδεται στο Βουκουρέστι το Ημερολόγιο της– Η Μνήμη ως Προίκα (τόμος Ι).

Το τελευταίο της βιβλίο δημοσιεύεται το 2013 στα ιταλικά C’è modo e modo di sparire. Poesie 1945-2007/ Υπάρχουν πολλοί τρόποι για εξαφάνιση. Ποίηση 1945-2007.

Πέθανε στις 14 Απριλίου 2014 στη Νέα Υόρκη.

 

 

“Αγάπησα και αγαπήθηκα. Δημιούργησα ασταμάτητα. Απόλαυσα την αναγνώριση μερικές φορές αλλά και την περιθωριοποίηση, συχνά, ακόμη και σήμερα. Αλλά όλα αυτά ανήκουν στην εξισορρόπηση της ζωής.”, έλεγε σε συνέντευξή της το 2010, στο περιοδικό Tango.