ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ:

Σύμφωνα με έγκυρους κύκλους (ένα καλοκαιρινό τεύχος σταυρολέξων με λευκά τετράγωνα), η πιθανότητα θανάτου από δηλητηριώδη αράχνη είναι μικρότερη από την πιθανότητα θανάτου από φελλό σαμπάνιας!

Συγκλονιστικό;

Αμ το άλλο;

Κάθε χρόνο πεθαίνουν άνθρωποι από μηχάνημα αυτόματης πώλησης που τους πλακώνει, επειδή τους έφαγε λεφτά χωρίς να ρίξει το πατατάκι, πχ, οπότε αυτοί τα παίρνουν στο κρανίο, αρχίζουν να το βαράνε ανελέητα, ε, κι αυτό (το μηχάνημα) λέει κάποια στιγμή «άει σιχτίρ, σε μένα βρήκες να ξεσπάσεις;» και τσουπ, πάρτους κάτω (τους ανθρώπους)

Αναπόφευκτα συμπεράσματα:

1) Καλά, τίποτ’ άλλο δεν βρήκες να μας πεις τούτες τις γιορτινές μέρες, κυρά μου;

2) Τα άτιμα τα τάλαρα              

τον κόσμο κυβερνάνε

μα του κοσμάκη τα μυαλά

μ’ εμβόλια τα κρατάνε

(άντε, το ‘γραψα πάλι το ποίημά μου) και

3) Οι δηλητηριώδεις αράχνες είναι πολύ παρεξηγημένες τελικά.

Δηλαδή, μιας και αναφέραμε τα τάλαρα και μιας και η νέα χρονιά υποτίθεται πως θα μας βρει πιο ώριμους, πιο προετοιμασμένους, πιο μυαλωμένους, πιο ψυλλιασμένους, πιο προβληματισμένους, πιο υποψιασμένους, πιο αποφασισμένους, πιο ρημαγμένους, πιο απελπισμένους, πιο θαρραλέους, πιο διαβασμένους, πιο αισιόδοξους, πιο ζαβλακωμένους, πιο χύμα στο κύμα –διαλέγουμε και παίρνουμε (διότι μία είναι η ουσία, δεν υπάρχει αθανασία) :

«Μες στην ζωή δρόμοι ανοίγονται σωρό κι όποιον γουστάρεις τον τραβάς κι όπου σε βγάλει…»

Άρα, για παράδειγμα, γουστάρεις τσαμπουκά με μηχάνημα; Πάρε τα ρίσκα σου!

Νταλαβερίζεσαι με φελλούς; Ας πρόσεχες!

Όπως επίσης, ένας σωρός δρόμοι μπορεί να ανοίγονται μπροστά σου, ΕΣΥ όμως διαλέγεις ποιον θα πάρεις!

Κι ο στιχουργός, ο αξέχαστος Αλέκος Σακελλάριος, δεν σταμάτησε εκεί:

«…Μα είναι κι ένα μονοπάτι πονηρό που πάει ντογρού στην κατηφόρα τη μεγάλη», προειδοποίησε!

Ποιο να ‘ναι άραγε το μονοπάτι αυτό;

Όλοι από κάτι θα σκεφτούμε ως απάντηση.

Ε, τελικά αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο και η ευχή για το 2021:

Να μην πάψουμε να σκεφτόμαστε! Κάτι είναι κι αυτό.

Και του χρόνου!