Ξένος

Για ποιαν αλληγορία

ξεκινώντας κάποτε

προχώρησα τόσο

ξένος

ανάμεσα στους ξένους

μόνος

ανάμεσα στους μόνους

για ποιαν ολιγωρία

της ψυχής

Πάντα σε κατακρήμνιση

γυμνάζομαι

και μες στη συντριβή μου

ανθίζω

*

Φτερουγισμένο στο κενό

Όταν η λιβιδώ

διαιρεί το βάρος

όταν

το ύψος ανατέμνει

με βόγκους μουσικούς

και γίνεται ο καθρέφτης

ολονύχτιο οινόπνευμα

χυμένο στο χαντάκι

που είναι η λογική 

το βλέπω

στον καπνό κυλάει

το μέλλον μου

σ’ αυτό το αρχαίο σκοτάδι 

φτερουγισμένο

στο κενό

*

Βάθος ερημίας

Κι όμως στο βάθος του καιρού

στης ερημίας το βάθος

ετούτο το ασύμμετρο

του σκοταδιού μου το άνθος

ολοένα ιονίζει

αδαμιαίο

και κρήνη λέω τον κρημνό

τον φόβο ζωοδότη 

Η μεταφυσική

είναι η φυσική

κατάστασή μου