ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ  Η  ΠΟΛΗ

               Ευλογημένη η πόλη

                 όπου πρώτη φορά τα μάτια σου από ψηλά

                είδαν τις κόκκινες στέγες της ανθρωπότητας !

                Ευλογημένα

                τα πάρκα, οι δρόμοι, τ’ αναβρυτήρια

                 κι οι ανθισμένες δεντροστοιχίες :

                ό,τι σε δίδαξε παιδί

                στη χαραυγή της γνώσης !

                Ευλογημένη η μέρα, η ώρα και η στιγμή

                της κάθε παιδικής σου αταξίας !

                Ευλογημένο ακόμη και το Σχολείο

                που μολονότι

                σαν ένα μαύρο τόπι ύφασμα

               ξετύλιξε τον ίσκιο του επάνω σου

               και σου’ κλεισε ερμητικά

               κάθε σκισμή που όλο στοργή

               δάκρυζε φως για σένα,

               βρήκες αγάπη και υπομονή

               να τις ανοίξεις πάλι μόνος σου !

               Ήταν το τελευταίο εμπόδιο στο δρόμο σου

               κι έσκισες τη ζωή σαν το χαρτί,

               πριν σε γεράσουν

               η σύνεση

               και τα βιβλία.