Τι έγινε παιδιά; Δεν μπήκε φυλακή η Χρυσή Αυγή; Μπήκε, θα μου πείτε! Ναι, αλλά στη  Σταυρούπολη και στον Εύοσμο, κι αλλού που δεν έφτασαν τα κανάλια και τα ΜΑΤ, τι γίνεται;
Γίνεται της κακομοίρας! Τα καμάρια που στέλνουν οι γονείς να μάθουν γράμματα μαθαίνουν πώς να εξοντώνουν ηθικά ή και, φευ, σωματικά όσους θεωρούν κατώτερους φυλετικά, εθνικά ή αντίπαλους ιδεολογικά.
Αλίμονο! Πιστέψαμε πως ξεμπερδέψαμε, αλλά γελαστήκαμε! Οι αυριανοί δολοφόνοι πάνε ακόμη σχολείο κι αν ακούγεται σκληρό αυτό που γράφω με επιβεβαιώνουν τα πρόσφατα γεγονότα.
Το σχολείο στο οποίο οι αρχές της δημοκρατίας και της ελευθερίας είναι βασικές και θεμελιακές, μετατρέπεται ξαφνικά σε άντρο φασιστών και νεοναζιστών. Μπροστά στις οθόνες μας γεγονότα αδιανόητα για σχολικά περιβάλλοντα λαμβάνουν χώρα και τρίβουμε τα μάτια μας.
Ο φασισμός πηγαίνει σχολείο και γίνεται ολοένα πιο επικίνδυνος! Οι ευθύνες βαραίνουν τους γονείς που δεν ασχολούνται ή φοβούνται να αντιδράσουν ή σιωπηλά συμφωνούν κι εγκληματούν σε βάρος των παιδιών τους και της κοινωνίας! Το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς που κι αυτοί φοβούνται να αντιδράσουν και περιμένουν να φτάσει ο κόμπος στο χτένι και να σπάσει! Η κοινωνία με την απάθεια, που ξυπνά μόνο όταν η τηλεόραση δείξει το πρόβλημα! Οι θεσμοί που δεν δημιουργούν τις προϋποθέσεις εκείνες ώστε να υπάρχει σ’ αυτές τις περιπτώσεις και μόνο η κατάλληλη παρέμβαση!
Το σχολείο και οι έφηβοι πρέπει να προστατευθούν αν θέλουμε μια δημοκρατική κοινωνία. Δυστυχώς ο νεοναζισμός είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα για να κλείνουμε τα μάτια ή να σφυρίζουμε αδιάφοροι και τάχα να αγανακτούμε όταν επεισόδια φτάνουν στα κανάλια. Η ζωή υπάρχει και εκτός τηλεόρασης και τα προβλήματα θεριεύουν και εκτός τηλεόρασης. Στην πραγματικότητα είμαστε αδιάφορη κοινωνία για σοβαρά ζητήματα όπως αυτό. Πρέπει να φτάσουμε σε άγριες καταστάσεις για να ξυπνήσουμε, όπως έχει δείξει και το παρελθόν…
Γρήγορα θα λέμε ότι βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας! Αν τα παιδιά είναι πράγματι το μέλλον του κόσμου, τότε ας φροντίσουμε το μέλλον αυτό να είναι δημοκρατικό κι όχι φασιστικό. Στο κάτω κάτω σ’ αυτόν τον τόπο οι μνήμες απ’ τις πληγές του ναζισμού είναι νωπές.