Ένας μακρύς πρόλογος

Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι.
Οδυσσέας Ελύτης

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ στα χέρια σας είναι το όγδοο βιβλίο μου και παρακαλώ να με συγχωρήσετε που το εμφανίζω. Κι αυτό γιατί και στο έκτο και στο έβδομο, στον επίλογο υποσχόμουν ότι εκεί σταματώ τη συγγραφική μου δράση. Φαίνομαι ασυνεπής. Μάλλον έτσι ήμουν όλη μου τη ζωή και το πήρα χαμπάρι αργά. Διαπίστωσα, όμως, και κάτι άλλο. Όταν δεν γράφω βιβλίο έχω «ανησυχίες». Πάντοτε έχω στο «ψυγείο» δύο ή τρία κείμενα, υποψήφια να γίνουν βιβλίο, εν τω γεννάσθαι. Δηλαδή, αρκετές σελίδες σκόρπιες, περί το θέμα, αλλά εντελώς ασύνδετες και ακατέργαστες.

Οι ιστορικοί γράφουν ιστορία, οι λογοτέχνες ιστορίες. Εγώ που δεν είμαι τίποτα από τα δύο, γράφω ό,τι μου κατεβάσει η κούτρα μου. Κατάλαβα ότι εγκυμονώ, φουσκώνω, κι έπρεπε να γεννήσω την ιδέα στο χαρτί. Στην αρχή σκέφτηκα να γράψω ένα βιβλίο πολιτικού περιεχομένου εξιστορώντας τη ζωή και την πολιτεία ενός μεταπολεμικού πολιτικάντη, κάποιου απ’ αυτούς της σέσουλας που μας εξαπατούν συστηματικά και μακροχρόνια. Ενός πολιτικοτσαρλατάνου απ’ αυτούς που στη διάρκεια της κατοχής λούφαξαν, έλεγχαν τα συσσίτια αρπάζοντας τις μισές προμήθειες, ψιλοσυνεργάζονταν με τις κατοχικές δυνάμεις, συμμετείχαν, αργότερα, στην εγκληματική οργάνωση X και στους γερμανοτσολιάδες και κράτησαν «αξιοπρεπή» στάση έναντι του κατακτητή, γενικά. Παράλληλα κάρφωναν ή χλεύαζαν τους πατριώτες, κάθε κατηγορίας, κατά περίπτωση. Με την απελευθέρωση ζωήρεψαν και έσπευσαν «ως έμπειροι πατριώτες πολιτικοί» να σώσουν τον τόπο με το ψεύδος, την υποκρισία, τη λοβιτούρα και την πατριδοκαπηλία. Συμμετείχαν στο μεγάλο φαγοπότι του σχεδίου Μάρσαλ (τα ίδια έκαναν αργότερα οι διάδοχοι ευγενείς συνάδελφοί τους της «νέας γενιάς» πολιτικών στα πακέτα Ντελόρ – Σαντέρ και μεσογειακά προγράμματα). Άσσοι σ’ αυτά! Εκινούντο, παράλληλα, εύκολα από το Λαϊκό κόμμα του Τσαλδάρη στο διαρκώς αλλάζον ταμπέλες κόμμα του λακέ των ανακτόρων Κλικλή Βενιζέλου (που αποκαλούσαν αχθοφόρο του μεγάλου ονόματος) και από εκεί στον Γ. Παπανδρέου, ιδρυτή της Δυναστείας που καταταλαιπώρησε τον τόπο, και που άλλοτε ήταν με τη Λαοκρατία άλλοτε με τον Παπάγο.