Προς τιμή των παρακαθημένων

Καλώντας τους άσπονδους φίλους σε γεύμα, ένεκα των γενεθλίων του, αποφάσισε να τους πει τα εξής:

—Σήμερα, προς τιμήν σας, θα θυσιάσω τον μοναδικό μου κόκορα.

Έκπληκτοι, οι παρακαθήμενοι,  απάντησαν:

—Μεγάλη μας τιμή, τον είχαμε σταμπάρει έτσι κι αλλιώς κατά την άφιξή μας.

—Όμως, υπάρχει μια λεπτομέρεια που δεν την γνωρίζετε.

—Ποια λεπτομέρεια;

—Θα ακολουθήσουμε τους ισχύοντες  κανόνες της θυσίας.

—Τι σημαίνει αυτό; πετάχτηκαν όλοι μαζί.

—Δεν θα χρησιμοποιήσω αεροβόλο ή καδρόνι μακρύ. Θα τον κυνηγήσω, τρέχοντας εντός της υπαιθρίας αυλής μου ή και «πηδώντας», αν φυσικά πετάξει.  Θα του επιτρέψω το ύστατο δικαίωμα της διαφυγής.

Συμφώνησαν όλοι κι άρχισε να τον κυνηγά.  Όμως, ο κόκορας, γνωρίζοντας την προσφιλή συνήθεια του αφεντικού, πέταξε αγριεμένος πάνω από τον χαμηλό τοίχο, στο κοτέτσι του γείτονα που ήταν μυημένος.

Οι προσκεκλημένοι, βλέποντας τον να εξαφανίζεται,  είχαν εντελώς απογοητευτεί.

Η οικοδέσποινα, ύστερα απ’ όλα αυτά, ξεκίνησε να σερβίρει τα καθιερωμένα, τα τυπικά ενός μετρίου γεύματος. 

Ο Χρήστος Ι Κεραμίδης γεννήθηκε στην Καβάλα . Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από τον Πόντο..
Τελείωσε την Αριστοτέλειο Σχολή Υπομηχανικών Θεσσαλονίκης.
Από το 1975 ζει μόνιμα στην Καβάλα. Εργάστηκε στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα με την ιδιότητα του μελετητή και επιβλέποντα μηχανικού.
Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1995 με την ποιητική συλλογή Ταξιδευτές. Ποιήματα αλλά και πεζά κείμενά του έχουν, κατά καιρούς, δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και ανθολογίες.