You are currently viewing Μαριάννα Νικολάου: ένα ποίημα

Μαριάννα Νικολάου: ένα ποίημα

 ΜΗΤΡΙΚΟΝ ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ

 

 

  1. i. (Non) Somnia

 

Ονειρα δε βλέπω πια συχνά

Μήπως επειδή τα ζω;

Ζω στα όνειρά μου;

Στα όνειρά μου ζω;

Μόνο κάποιες μέρες

Υπό κατάρρευση ψυχής τε και σώματος βυθιζομαι σε ύπνο

απ’ τις οκτώ πλάι στα παιδιά

Κάτω από και δίπλα στο φως το ζεστό

Τα χέρια μου παγίδες

φαίνεται κλέβουν

απ’ τα πλούσια όνειρά τους

 

Γύρω στα μεσάνυχτα

μια μυρωδιά φαγητού με ξυπνά

Στην κουζίνα κάτι ψήνεις

Τυλίγομαι στη ρόμπα μου

και κατεβαίνω λες κι είναι γιορτή

με τα μάτια μισόκλειστα

μη με ξυπνήσω

Δεν ψήνεις συχνά

Δεν ψήνει κάτι κάποιος για μένα συχνά

Ούτε κι αυτό ήταν για μένα

αλλά σαν παιδί που του κλεψα τα πλούσια όνειρα

κλέβω στα γρήγορα τα τυροπιτάκια σου

πρώην κατεψυγμένα

ακόμα πιο πρώην φρέσκα

Νυν καψαλισμενα

 

Καταβροχθίζω τρία

Κι ένα για το δρόμο

τέσσερα

επιστρέφω στο κρεβάτι

με μισάνοιχτα μάτια

Στο γραφείο το φως αναμμένο

Γράφεις;

Διαβάζεις;

Κρυφοκοιτάς;

Δε κοιτώ καν

Κουκουλων(Ω) ομαι

 

Βυθίζομαι ξανά στην παιδική θαλπωρή

πάλι σε όνειρο

Να θυμηθώ να το καταγράψω αύριο

Ίσως μια μέρα γίνει ποίημα

 

Κλάμα

Λήξης Ονειρικού Ποιήματος

Ποιητικού ονείρου λήξης

Ξύπνησε ο μικρός.

Σηκώνομαι με τη γεύση

της καψαλισμένης ζύμης στο στόμα

πίνω βιαστικά με το χέρι δύο γουλιες νερό

από τη βρύση του μπάνιου

Για τουαλέτα ούτε λόγος

 Δεν προλαβαίνω

Ίσως αν αποκοιμηθούν παιδιά κι όνειρα

 

Σηκώνω το μωρό απ’ την κούνια

(Προσ)γείωση

Η μυρωδιά κι η ζέστη του με ζαλίζουν

Τοπαίρνω δίπλα μου στο διπλό κρεβάτι

Να θηλάσει

Αποκοιμιόμαστε μέτωπο με μέτωπο

 Έχει πάει πέντε

Άλλη μια νύχτα

Βυθίζομαι

Απλώνω χέρια να πιάσω

κανένα πλούσιο όνειρο

Μα πάνε

Πέρασε η στιγμή τους

 

Όνειρα δε βλέπω πια συχνά

Μήπως επειδή τα ζω;

Ζω στα όνειρά μου;

Στα όνειρά μου ζω;

 

  1. ii. (Non) Carpe diem

 

Σήμερα δεν άδραξα τη μέρα

Με ξύπνησε στις έξι ένα παιδί

πονεμένο

Το πήρα αγκαλιά

Κοιμηθήκαμε έτσι μέχρι το μεσημέρι

Σήμερα δεν άδραξα τη μέρα

 

Δεν πήγα για τρέξιμο

Μα η παραλία ήταν γεμάτη Αλκυονίδες!

Ακύρωσα σχέδια μιας βδομάδας

Το πονεμένο μου παιδί είχε εν τέλει τον ιό

Δεν άδραξα τη μέρα σήμερα

 

Έπαιξα μόνο με το μωρό

Το κράτησα

να κοιμηθεί στο ημίφως

Γέμισα το σπίτι μυρωδιές ασφαλείας

Μαγείρεψα πληρότητα

Τάισα δεσμό

Η μέρα μου έμεινε δίχως αδράχτι

 

Σκέπασα με κουβέρτες

Άλλαξα πάνες

Έπειτα τραγούδησα

κι ένα κουκλοθέατρο σκαρφίστηκα

στα τέσσερα ματάκια να δω σπινθήρες

Έκανα, στα κλεφτά, στάσεις Γιόγκα

να κυλήσει στο κορμί μου αίμα

Μα τη μέρα δεν την άδραξα

 

Σκεφτόμουν τα ποιήματα

που περίμεναν σήμερα να γραφτούν

Τα αθλητικά που πάλι στην εφεδρεία μπήκαν

 

Σκεφτόμουν ότι δεν κοιταχτήκαμε

με τον ηλιόλουστο ουρανό

Σκεφτόμουν τις βαθιές αναπνοές

που πάλευαν ασθματικές,

ενώ εγώ φρόντιζα

 

Και τότε

τέσσερα μάτια

με τη γνωστή πρωτόγονη εμμονή τους

στο παρόν

με κάρφωσαν ορθάνοιχτα στο Τώρα

 

(Προσ)γείωση

Η μέρα μου έχει αρπάξει το αδράχτι

εκεί που γυρνά ο κόσμος όλος

Την άδραξα τη μέρα και σήμερα

 

 

 

 

Βιογραφικό
 
Η Μαριάννα Νικολάου γεννήθηκε το 1983 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Μένει στη Ρόδο από το 2008. Είναι Υποψήφια Διδάκτωρ στο τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου με θέμα τη λειτουργία της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας ως εργαλείο διαπαιδαγώγησης στο παρελθόν και σήμερα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Αγγλικής Γλώσσας & Φιλολογίας, καθώς και του τμήματος Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ του ΑΠΘ με μεταπτυχιακό Συγκριτικής Γραμματολογίας στην Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία & τον Πολιτισμό (ΑΠΘ). 
Υπήρξε υπότροφος Erasmus στη Σχολή Θεάτρου του Πανεπιστημίου του Έξετερ της Μεγάλης Βρετανίας, υπότροφος John McGrath για το θερινό σχολείο Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και μέλος του θεατρικού εργαστηρίου Bald Theatre του τμήματος Αγγλικής Γλώσσας & Φιλολογίας. 
Συντονίζει και εμψυχώνει Εργαστήρια δημιουργικής γραφής για παιδιά Δημοτικού και δημιουργικής αφήγησης, ανάγνωσης και γραφής για γονείς και παιδιά.
Είναι απόφοιτος της Σχολής Σύγχρονου Τραγουδιού στο Ελληνικό Ωδείο, μέλος της Μικτής Χορωδίας Δήμου Ροδίων και μέλος του Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.
Από την εφηβική της ηλικία γράφει ποίηση, αλλά έχει πειραματιστεί με πολλά είδη όπως το διήγημα, το χρονογράφημα, το θεατρικό σενάριο, το σενάριο ταινίας μικρού μήκους, το δοκίμιο, το παραμύθι και το μυθιστόρημα. Έχει παρακολουθήσει πληθώρα σεμιναρίων δημιουργικής γραφής και έχει εκδώσει ποιήματα, παραμύθια και διηγήματα σε συλλογικούς τόμους μετά από βραβεύσεις σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Άρθρα της έχουν φιλοξενηθεί στο Περιοδικό «Λωτός» για την τέχνη, τον πολιτισμό και τη Ρόδο και έχει υπάρξει ραδιοφωνικός παραγωγός στο Ραδιόφωνο Λυχνάρι της Ρόδου. Μιλά Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά. 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.