You are currently viewing Κωνσταντίνος Μπούρας: Σοφόκλειος «Αντιγόνη» στο πρωτότυπο σε μια ονειρική, υπερβατική παράσταση στο αρχαίο θέατρο τής Μεσσήνης με πανσέληνο «του θερισμού».   

Κωνσταντίνος Μπούρας: Σοφόκλειος «Αντιγόνη» στο πρωτότυπο σε μια ονειρική, υπερβατική παράσταση στο αρχαίο θέατρο τής Μεσσήνης με πανσέληνο «του θερισμού».  

Ανήρτησα αμέσως μετά αυτή την μοναδική κι ανεπανάληπτη θεατρική εμπειρία (10/9/2022) στο fb (και πήρα 80 likes):

«Υπόδειγμα ερμηνείας αρχαίου δράματος από τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Γιάννη Σταματίου με την ΑΝΤΙΓΟΝΗ τού Σοφοκλή στο πρωτότυπο στο αρχαίο θέατρο της Μεσσήνης απόψε με πανσέληνο στο όρος Ιθώμη, όπου γεννήθηκε ο Γεώργιος Καλογερόπουλος, πατέρας τής θεϊκής Maria Callas. Το θέατρο ΕΚΣΤΑΝ πρωτοπόρο, όπως πάντα. Ο θρίαμβος τής ιδιωτικής πρωτοβουλίας. ΓΝΩΣΗ, ΜΕΡΑΚΙ, ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ, ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ. 3 από τις 4 λέξεις τής αρχαίας ελληνικής χρησιμοποιούνται και είναι απόλυτα κατανοητές σήμερα. Θα ήθελα δω και να ακούσω στην Επίδαυρο τόσο σεβαστικές παραστάσεις…»

Ρεαλισμός και αρχαία τραγωδία είναι – φαινομενικά – ασύμβατες έννοιες. Όμως σε αυτή την παράσταση συνδυάστηκαν δημιουργικά:

α. η μέθοδος τού Peter Brook, η μακρά εμπειρία στην ερμηνεία τού αρχαίου δράματος (από τις Δελφικές Εορτές τού Σικελιανού κι από τα Επιδαύρια τού 1954),

β. η μελοδραματική καινοτομία τής Μαρίας Καλογεροπούλου (με καταγωγή τού πατέρα της Γεωργίου, από το παρακείμενο όρος Ιθώμη),

καθώς και

γ. η μέχρι τώρα διακριτική αλλά ένδοξη πορεία τού θεάτρου ΕΚΣΤΑΝ.

 

Οι κραυγές ήταν κραυγές σώψυχες και συν-σώματες. Η αληθοφάνεια των ερμηνειών πρόδηλος, σχεδόν κινηματογραφική (μάς θύμιζε τις καλύτερες στιγμές από τις αρχαιόθεμες ταινίες τού αείμνηστου, τού ανυπέρβλητου Μιχάλη Κακογιάννη, που φέτος γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από την γέννησή του).

Είναι πολύ δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο να εκφέρεις (και να σωματοποιείς) υπερβατικό, υπέρ-ρεαλιστικό, άκρως συμβολικό λόγο και ταυτοχρόνως να περπατάς, να βαδίζεις, να ανασαίνεις σαν καθημερινός χθόνιος συνηθισμένος άνθρωπος.

Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο σκηνοθετικό κατόρθωμα: είδαμε τραγωδία σαν να παίζεται από βοσκούς κι αγρότες!!! Ακόμα κι ο Χορός ήταν απολύτως ενταγμένος συν-πρωταγωνιστικά στο παραστατικό σύνολο.

Όλα αυτά, μαζί με την ανερχόμενη πανσέληνο, που ανέτειλε όταν η Αντιγόνη θρηνούσε πως δεν θα ξαναδεί το φως τού Ήλιου, μαζί με το κατανυκτικό κοινό, που λες και παρακολουθούσε συλλείτουργο, μαζί με την φυσικότητα εκφοράς τού αρχαίου λόγου, που γινόταν απόλυτα κατανοητός (με τη βοήθεια των υπέρτιτλων)…

Όλα αυτά, κι άλλα πολλά που δεν χωρούν ανάμεσα στις λέξεις, συναινούν στο να δούμε και να ξαναδούμε αυτή την παραγωγή, σε όλα τα θέατρα τής Ελλάδας (αρχαία και σύγχρονα), αλλά και στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση και στα σχολεία και στις σχολές θεάτρου και στα πανεπιστήμια…

Δεν υπερβάλλω, απλώς επαινώ το Καλό κι Αγαθό, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις μου, ασκώντας ανιδιοτελώς και ηρωϊκώς το λειτούργημα τού κριτικού.

«Τιμής ένεκεν» σε όλους τους γνήσιους θεατράνθρωπους που πασχίζουν πουλώντας τις περιουσίες τους για να κάνουν ποιοτικό θέατρο, θα αφιερώσω αυτή την πολύτιμη μνήμη ενός ανεξίτηλου παραστασιακού γεγονότος στον Γεώργιο Καλογερόπουλο, που γεννήθηκε λίγο πιο εκεί και μετέδωσε στην κόρη του Maria Callas την ουσία, τον ρυθμό και τον αχό τής αρχαίας τραγωδίας έτσι που εκείνη μπόρεσε να ανανεώσει το γερασμένο μελόδραμα και να το επαναφέρει στις αρχέγονες δραματικές του ρίζες.

Είναι πλούσιος σε μεγάλες μορφές αυτός ο τόπος. Ας πάψει να αιμορραγεί προς το εξωτερικό (Πυθαγόρας, Αισχύλος, Ευριπίδης, Μαρία Καλογεροπούλου… κι άλλοι, ων ουκ έστιν αριθμός).

Η Πολιτεία οφείλει να στηρίξει τις αληθινές πρωτοποριακές έρευνες και οι Ενώσεις Κριτικών, Λογοτεχνών, Σκηνοθετών, Συγγραφέων, Εικαστικών, Μουσικών να εξάρουν κάθε τι άξιο προσοχής, μακριά από τα εκτυφλωτικά φώτα τής (φτηνής) δημοσιότητας.

 

Το θέατρο ΕΚΣΤΑΝ παράγει Πολιτισμό. Ας το ενισχύσουμε όλοι με την συνδημιουργική παρουσία μας, ως επαρκείς θεατές, παραγωγοί θαυμάτων, συγγραφείς, μουσικοί, ηθοποιοί, εικαστικοί, χορογράφοι και χορευτές. Είναι όλα απλά όταν υπάρχει αξιοκρατία, ειλικρίνεια, κρυστάλλινη καθαρότητα, αγνότητα προθέσεων, συνέπεια στην εκτέλεση μιας παραγωγής, πίστη σε ένα όραμα που στοιχειοθετείται από την ευαισθησία όλων…

 

Πολλά θα ήθελα να πω, αλλά περιορίζομαι – για την ώρα – στην έκταση ενός ηλεκτρονικού δημοσιεύματος.

 

Μετά Λόγου Γνώσεως,

 

 

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας

https://konstantinosbouras.gr

info:
Δελτίο Τύπου.
            
Η «Αντιγόνη»  στο Αρχαίο Θέατρο της Μεσσήνης
 
Το Θέατρο «Εκστάν» παρουσιάζει το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου στο Αρχαίο Θέατρο της Μεσσήνης την τραγωδία «Αντιγόνη» του Σοφοκλή με μια πρωτόγνωρη καινοτομία για τα θεατρικά δρώμενα της χώρας. Ολόκληρο το έργο θα ακουστεί στα Αρχαία Ελληνικά,  με υπέρτιτλους στη Νέα Ελληνική Γλώσσα, και την Αγγλική. Αυτή η επιλογή του Θεάτρου «Εκστάν» για το θεατρικό κοινό, είναι ένα απτό δείγμα σεβασμού και τιμής, στον σημαντικό ρόλο που έπαιξε η αρχαία τραγωδία στη διαμόρφωση  συνείδησης στον παγκόσμιο πολιτισμό.
Την παράσταση συνδιοργανώνουν η Εφορία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας, και η Πειραματική Σκηνή Καλαμάτας με την Στήριξη του Δήμου Μεσσήνης.
Είσοδος ελεύθερη.  Ώρα έναρξης: 20:30
 
Η σκηνοθεσία της παράστασης ανήκει στον πολύπειρο σκηνοθέτη και ηθοποιό Γιάννη Σταματίου τον οποίο θα απολαύσουμε στον ρόλο του Κρέοντα, σε έναν θίασο δεκατριών (13) ηθοποιών.
 
   
***
 
Λίγα λόγια για την παράσταση
 
Η «Αντιγόνη» του θεάτρου «Εκστάν», ουσιαστικά διανύει την τέταρτη σεζόν της διαδρομής της. Έχει γίνει γνωστή για την επιτυχημένη σύνδεση της με την αρχαία ελληνική γλώσσα, τη σκηνοθεσία και τις ερμηνείες που καταφέρνουν να έχουν άμεση απήχηση στο κοινό, να συγκινούν και να αποκαλύπτουν την ουσία του έργου: «Την αναζήτηση και τη βασανιστική αίσθηση του πράττειν το δίκαιο, την άρνηση στον τρόμο και τη βία της εξουσίας, το παιχνίδι με το πεπρωμένο».
Ιδιαίτερο γεγονός όσον αφορά στην παράσταση, αποτελεί η αποδοχή και επιβράβευση της συγκεκριμένης πρακτικής – σκηνοθεσίας και λόγου – από το σύνολο των θεατών. Ο υπερτιτλισμός στη σύγχρονη ελληνική και την αγγλική αφαιρεί κάθε εμπόδιο στην κατανόηση της γλώσσας της αρχαίας τραγωδίας, και διευκολύνει παράλληλα τους ξένους που επιθυμούν να βιώσουν  την «Αντιγόνη» στη γλώσσα που γράφτηκε και παίχτηκε στην αρχαιότητα.
 
 
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
ΑΝΤΙΓΟΝΗ  του  Σοφοκλή
 
 
 
Σκηνοθεσία:                                       Γιάννης Σταματίου
Βοηθός Σκηνοθέτη                            Ελένη  Καταλιακού
Σκηνικά – Κοστούμια                        Μπέτυ Λυρίτη
Μουσική                                            Χρίστος Θεσσαλονικεύς
Ήχος – Φωτισμοί                               Πασχάλης Τσέρνας
Παίζει Αρχαία Λύρα:                       Χρίστος Θεσσαλονικεύς
 
Φωτογραφία:                                    Τούλα Ροδοπούλου
 
Επικοινωνία:                                     Ελένη Παπαχριστοπούλου
                                                                                   
***
 
Καλλιτεχνικός Διευθυντής                Γρηγόρης Χαλιακόπουλος
 
Παραγωγή:                                         Θέατρο Εκστάν       
 
ΔΙΑΝΟΜΗ
 (Με σειρά εμφάνισης)
 
Λουκία Λαγού………………………. Αντιγόνη
Αντριάνα Τσαγγάρη………………. Ισμήνη
Γιάννης Σταματίου……………….. Κρέων
Γιώργος Φώσκολος………………. Φύλακας
Μάριος Τσαμαντιώτης………….. Αίμων 
Χρήστος Κοντογιάννης………….. Τειρεσίας
Παναγιώτης Ξανθόπουλος……… Αγγελιαφόρος
Ντομένικα Ρέγκου………………… Ευρυδίκη
Άγγελος Φώσκολος……………….. Παιδί που συνοδεύει τον Τειρεσία
Γιάννης Σβίγκος……………………. Εξάγγελος
Χορός:  Κορυφαίοι Γιάννης Νικολόπουλος, Γιάννης Τριανταφυλλόπουλος
Μέλη: Ανδρέας Σταθογιαννόπουλος, Μάριος Τσαμαντιώτης, Χρήστος Κοντογιάννης, Χρίστος  Θεσσαλονικεύς  
Παίζει Αρχαία Λύρα………………. Χρίστος Θεσσαλονικεύς
 
ΘΕΑΤΡΟ ΕΚΣΤΑΝ: Πατησίων & Καυταντζόγλου 5                                           
Τηλ.: 213 0210339, 6977359312
www.ekstaninfo.wixsite.com/ekstan
https://www.facebook.com/ekstan
 

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.